Co robić, gdy dziecko chce kota?
Wiele osób posiada zwierzaka. Najpopularniejsze nadal okazują się psy uchodzące za najlepszych przyjaciół człowieka. Koty wybierane są nieco rzadziej, choć ich „dzika” natura oraz samodzielność pozwoliła im zająć drugie miejsce na liście najczęściej wybieranych domowych zwierząt. Zagorzali „kociarze” długo mogą zachwalać kocie wdzięki i umiejętności. Niestety.
Na temat kotów krąży wiele mitów. Racjonalnie myślący wiedzą, że są to nieprawdziwe informacje. Inni, na wszelki wypadek wolą unikać nieistniejącego zagrożenia. Egipcjanie otaczali koty czcią. 3500 lat przed naszą erą powstał kult niosącej szczęście bogini Bast. Przedstawiano ją jako kotkę lub kobietę z kocią głową. Słowianie uznawali koty za najbardziej magiczne zwierzęta na ziemi.
Obawiali się jednak mocy demonicznego króla kotów, Wargina. Możliwe, że to jego pobratymcy wspomagali wiedźmy w uprawianiu czarów. Z czasem pogańskie wierzenia traciły na sile, choć przesądni do dziś uważają, że czarny kot przebiegający drogę oznacza pecha, a niewinny kociak jest w stanie zaatakować ruszający się przełyk człowieka. To wierutne bzdury. Należy zastąpić je pozytywnymi skojarzeniami.
Co,
gdy dziecko chce kota? Z tej relacji może wyniknąć wiele korzyści.
Wbrew stereotypowym
poglądom, koty szybko przywiązują się do swoich właścicieli.
Mruczący towarzysz rodziny rozbudza empatię, uczy cierpliwości i
odpowiedzialności. To nie wszystko. Głaskanie kota zmniejsza
poziom stresu i przyjemnie rozluźnia. W dzieciach obserwacja
kocich zwyczajów rozbudza ciekawość. Ponadto zachęca do zabawy,
oczywiście na kocich warunkach.
„Koty są dla dzieci towarzyszami zabaw, powiernikami, a w przypadku nastolatków także receptą na samotność, poszukiwanie bliskości, chęć opieki i potrzebę akceptacji”- Hart L.A. et 2al., „Compatibility of Cats With Children in the Family” w: „Frontiers in Veterinary Science”, 19 November 2018.
Dziecko musi zrozumieć, że posiadanie kota to przede wszystkim odpowiedzialność. Pomocna okaże się bajka. „Wakacyjne przygody Agaty” to pięknie ilustrowana opowieść o dziewczynce, która zapragnęła mieć kotka. Renata i Agata Antoniewicz przygotowały tę pozycję zgodnie z wymogami literatury dziecięcej. Najmłodsi czytelnicy nie będą mieli problemów ze zrozumieniem treści lektury. Główna bohaterka to przesympatyczna Agata. Jej życie upływa całkiem zwyczajnie. Tyle że, bohaterka uznała, że do szczęścia brakuje jej kotka. Marzenia o własnym zwierzaku może mieć każdy. Agata postanowiła jednak dopomóc szczęściu. To dlatego przeżyła kilka rozczarowań, smutnych momentów, a także emocjonalny bunt. Czy było warto?
Od momentu, gdy Agata staje się właścicielką kotka, wiele zmienia się w jej życiu. Dziewczynka szybko uczy się odpowiedzialności za zwierzę. Zaczyna również rozumieć, jakie obowiązki spadają na właściciela. Zdobyte doświadczenia stają się bezcenną lekcją. Wesołych zdarzeń oraz przykrych komplikacji nie będzie brakować. Kot, jak to ma w zwyczaju, musi chadzać własnymi ścieżkami. A co, kiedy miauczące szczęście się rozmnoży? O tym najmłodsi czytelnicy przekonają się w trakcie lektury.
Książka do nabycia na stronie:
http://www.psychoskok.pl/produkt/wakacyjne-przygody-agaty/
Tą mądrą, pouczającą bajkę dopełniają przepiękne ilustracje, których pomysłodawczynią była Agata Antonowicz. Wyobrażenia autorki zostały zilustrowane przez utalentowanego artystycznie Krzysztofa Kałudzkiego.