Autorka jako lekarka przez wiele lat prowadziła program ''Uratować Życie'' (''Save a life''), ukierunkowany na leczenie dzieci z ubogich środowisk o polskich korzeniach z obszaru Kresów Wschodnich, a także z dalszych okolic – Charkowa na Ukrainie, Obwodu Kaliningradzkiego wraz z przybyłą tam polską ludnością z Kazachstanu, i potomków polskich zesłańców na Podkaukaziu (z ''Gorącej Syberii'') lub Polaków zbiegłych z Syberii.
Docierając tam do dużych domów dziecka z pomocą medyczną oraz do niczyich dzieci ulicy miała okazję przyjrzeć się kulisom ich życia. Obok typowo lekarskich obserwacji zapisywała rozmowy z dziećmi i wydarzenia, które tym spotkaniom towarzyszyły. Notatki, jakie sporządzała ''na żywo'', stały się zasadniczą treścią tej książki, której opublikowanie jest ważnym przyczynkiem dla pokazania dramatycznego i okrutnego losu porzuconych dzieci.