Czytając niektóre wiersze moje ciało przechodziły dreszcze. Łzy kotłowały się w kącikach i chciały spłynąć po policzkach. Niektórym się to nawet udało. Przeczytałam ten tomik zaraz po przyjściu wieczorem do domu. Jako, że nie zawsze życie układa się tak jak chcemy, to nie był mój dzień. Wracając już do domu wiedziałam, że tego samego dnia sięgnę po niego. Że nie odpuszczę. I dobrze zrobiłam. Moje negatywne emocje chociaż nie w całości, ale jednak wyszły z mojego ciała. Wyszły, a mnie zrobiło się lżej. Nie czułam tego przytłaczającego smutku aż tak bardzo.  Musicie mi wybaczyć, ale nie jestem w stanie otrząsnąć się po tych kilkunastu wierszach. Nie dają mi spokoju, są tak prawdziwe i tycza się mnie, przynajmniej tak odczuwam, aż to boli.

Cała recenzja dostępna na: http://tylkomagiaslowa.blogspot.com/2016/05/czy-otwierajac-drzwi-wiemy-co-nas-za.html

w ostatnim numerze - www pisarze.pl ukazała się recenzja tomiku "drzwi" pana Jana Tulika.

http://www.pisarze.pl/recenzje/11883-jan-tulik-nie-nadejdzie-juz-zlo.html