„Łomskie opowieści” to zbiór opowiadań, który był literackim debiutem bułgarskiego pisarza Emila Andreeva. Mimo że od czasu powstania książki minęło niemal dwadzieścia lat, historie w niej zawarte nadal są aktualne. Jest to pierwsze wydanie, nie licząc pojedynczych opowiadań, twórczości Emila Andreeva w języku polskim, stanowiące kolejną pozycję tworząca serię wydawniczą NA POŁUDNIE, poświęconą literaturze bałkańskiej. Literaturze przesiąkniętej aurą surrealizmu, przepełnionej fantasmagoriami, z bohaterami żyjącymi na granicy dwóch światów - rzeczywistego i wyobrażonego.

Światem rzeczywistym bohaterów „Łomskich opowieści” jest Łom, małe miasto nad rzeką Dunaj, miejsce w którym autor się urodził, do którego często wraca i z którego czerpie inspiracje. W opowiadaniach Andreeva widać mocne przywiązanie do czasów dzieciństwa, do tego miejsca na ziemi, gdzie żadna twarz nie jest obca, a każdy kamień ma własne imię, gdzie wciąż żywe jest przekazywanie tradycji, legend, mitów czy zwykłych ludzkich historii. Autor odnosi się do tego co mityczne i tajemnicze, ale jest jednocześnie częścią codziennego życia. Obrazując mieszkańców Łomu, wskazuje jednocześnie, że mały Łom, jest jak cały świat, z uniwersalną niezwykłością życia i ludzkich charakterów. Losy bohaterów umykają prawidłom realnego świata, wkraczamy w ich wewnętrzny świat, niedostępny, bądź niezrozumiały dla postronnego obserwatora. Sam pisarz nazywa ich jawnie śniącymi, przeplatając jednocześnie zwykłe szaleństwo ze skrywanymi pragnieniami, a magię z nieprzewidywalnością ludzkiego życia.

Polskie wydanie książki, jest wynikiem współpracy Wydawnictwa Toczka z Radą Kół Naukowych Uniwersytetu Jagiellońskiego.