Emil Andreev (ur. w 1956 r.) bułgarski pisarz, dramaturg i scenarzysta. Absolwent filologii angielskiej na Uniwersytecie Wielkotyrnowskim im. świętych Cyryla i Metodego. Jeden z najbardziej znanych i popularnych pisarzy bułgarskich średniego pokolenia, autor zbiorów opowiadań: „Łomskie opowieści” (1996), „Wyspa pijaków” (1998), powieści: „Szklana rzeka” (2004), „Przekleństwo żaby” (2006), „Szalony Luka” (2010) oraz sztuk teatralnych: „Zabić premiera” (2002), „Poszukiwacze skarbów” (2003), „Magiczna łódka J” (2005). Za powieść „Szklana rzeka” z 2004 roku, otrzymał nagrodę Fundacji VICK’a, przyznawaną co roku najlepszym bułgarskim powieściom.
Mieszka i pracuje we wsi Poibrene, w okolicy Sofii. Tam wyłącza telefon i pozwala się ponieść twórczej wyobraźni. Miejscem z którego dodatkowo czerpie inspiracje jest Łom, małe miasto nad rzekami Dunaj i Łom, miejsce w którym się urodził i do którego często wraca. Esencją jego twórczości jako połączenie czegoś bardzo lokalnego z wartościami uniwersalnymi, globalnymi. W swoich dziełach odnosi się do tego co mityczne i tajemnicze, a jest zarazem częścią codziennego życia. Jak sam mawia „książka jest jak taniec słów, wabi duszę do tańca”.