Jest to obraz pełnej życiowej energii i planów osoby szukającej możliwości realizacji w świecie nauki oraz cudownej istoty o wielkim sercu, poświęcającej swoją uwagę nade wszystko rodzinie.  Z jednej strony jest to wspomnienie, pamiątka po pięknym człowieku, który walczył do końca dla siebie, dla dzieci i męża, z drugiej zaś – książka ma nieść nadzieję osobom, które znajdują się w analogicznej sytuacji. Książka, której przekaz jest jednoznaczny: nigdy nie wolno się poddawać, ale trzeba starać się, mimo bólu, na nowo układać swój świat.

Istotną częścią tej książki jest również Rafał, wspaniały człowiek, kochający mąż i ojciec, do końca walczący – jako naukowiec – z nieubłaganą chorobą swojej żony. Ale to także normalny facet, fajny kolega, zwykły człowiek i najlepszy tato, jakiego znam, który każdego dnia dba o to, aby dzieci Ją zapamiętały. Jego postawa jest wzorem dla innych, bo pokazuje, że można odbudować swoje życie i nawet nieść pomoc tym, którzy są na początku tego życiowego dramatu. „Madziarek” ma także zwrócić uwagę na społeczny problem choroby nowotworowej, jej odpowiednią diagnostykę i leczenie. 

"Dziękuję, kochani, że z Waszą energią i wiarą udało mi się naszkicować obraz Magdy, że dzięki temu, dzieci będą mogły ją lepiej poznać, nie tylko oczami taty. W niniejszym utworze zostały wykorzystane fragmenty bloga, pamiętników, listów, maili, smsów, pochodzące z archiwum rodzinnego Magdaleny Dolot.

Dziękuję również Rafałowi, najpiękniej jak potrafię, za powierzenie mi napisania tej książki. To było najtrudniejsze zadanie, jakie miałam do wykonania. Czy mi się udało? Sami Państwo oceńcie.
Zapraszam w emocjonalną podróż, w głąb ludzkiej psychiki".

Autorka