Mechanizm obronny to – jak pisał w „Dwutygodniku” krytyk Maciej Woźniak – „podzielony na kilka aktów – dających się wyodrębnić dzięki skromnym, acz istotnym didaskaliom – dialog, reprezentujący skrajnie odmienne postawy wobec istnienia (którego ramy określa język) oraz języka (fundującego ramy dla istnienia). Całość ma surową formę beckettowską, a Głos 1 i Głos 2 spotykają się w duchowej scenerii dobrze znanej z utworów irlandzkiego dramaturga. Siwczyk bierze od jednego z najważniejszych inspiratorów swojej poezji już nie tylko przesłanie ideowe, ale także formę, na tym jednak nie koniec, bo przy okazji włącza się w dyskusję o własnej poezji”.

Mechanizm obronny ukazał się pierwotnie w tomie Jasnopis (wydawnictwo a5) w 2016 roku.

Źródło: Instytut Książki