Moje dziesięć lat w malezyjskiej celi śmierci

Dwudziestoletnia Francuzka zakochana bez pamięci…
Był przystojny i bogaty. I wysłał ją na śmierć…

Bestsellerowa, wydana w 21 krajach autobiografia Francuzki aresztowanej za przemyt narkotyków i skazanej na śmierć. W malezyjskim więzieniu spędziła dziesięć lat. Karę śmierci zamieniono na dożywocie na skutek protestów światowych elit intelektualnych i kulturalnych.


Całe życie próbowała żyć. Nie chciała się poddać. Już od nieszczęśliwego dzieciństwa. Ojciec – wojskowy – uznał ją, ale odrzucił. Matka – prostytutka – oddała ją babce. W robotniczym miasteczku w Ardenach Béatrice spała z babką w jednym łóżku w jej jedynym pokoju i żyła marzeniami. O egzotycznych podróżach. Wyrwała się na Daleki Wschód.
27 stycznia 1980 roku Béatrice na lotnisku w Kuala Lumpur szykuje się do odprawy na samolot do Zurychu. Celnicy rozpruwają zieloną walizkę. Ma podwójne dno. A w nim 534 gramy heroiny. Béatrice zapewnia, że walizkę dostała od ukochanego. – Jest Chińczykiem. Mają wziąć ślub… Mężczyzny nigdy nie odnaleziono.
17 czerwca 1982 roku odczytany zostaje wyrok: śmierć przez powieszenie. Dwudziestodwuletnia Béatrice Saubin jest wówczas jedyną Francuzką na świecie skazaną na karę śmierci.
Cała Francja wstrzymuje oddech. „Trzeba uratować Béatrice Saubin” – publikuje petycję „Le Journal du Dimanche”. Podpiszą ją czołowi intelektualiści i ludzie sztuki. Wśród nich: Louis Aragon, Raymond Aron, Gérard Depardieu, Johnny Hallyday, Yves Montand, Jean d`Ormesson, Enrico Macias…

Béatrice Saubin spędziła w malezyjskim więzieniu dziesięć lat piekła. Opisała je w Próbie nadziei. Ta szokująca opowieść stała się bestsellerem sprzedanym w kilkuset tysiącach egzemplarzy nie tylko we Francji.