Od kilku dni w mediach trwa, pełna półprawd i całych kłamstw, dyskusja na temat seminarium Rights Forum/Poland, które odbyło się 17 listopada w londyńskiej siedzibie British Council. Dziwi nas, że żaden z dziennikarzy nie przedstawił do tej pory stanowiska władz Instytutu Książki w tej sprawie, a większość w ogóle nie zwróciła się do nas o komentarz. A zatem tą drogą chcielibyśmy przekazać, jak wyglądają fakty.

Inicjatorem spotkania była strona brytyjska, co ma związek z tym, że w przyszłym roku Polska będzie Market Focus, czyli gościem specjalnym, targów londyńskich. Stąd obecność przedstawicieli London Book Fair na spotkaniu. Seminarium, zorganizowane z myślą o brytyjskich wydawcach, miało charakter roboczy i zamknięty dla publiczności. Zostaliśmy poproszeni o sfinansowanie przyjazdu delegacji z Polski, by w formie dyskusji przekazać podstawowe informacje na temat naszego rynku. Zaproponowano też, aby przedstawiciel Instytutu wygłosił krótki wykład o polskiej literaturze dawnej i współczesnej oraz programach translatorskich, stąd obecność wśród prelegentów dyrektora Krzysztof Koehlera. Strona brytyjska chciała, by w seminarium udział wzięły: wydawczyni Sonia Draga (która na spotkaniu reprezentowała także Polską Izbę Książki) oraz znana tłumaczka Antonia Lloyd-Jones. Poproszono nas też o zaproszenie prelegenta reprezentującego znaczące polskiego wydawnictwo – w tym wypadku był nim przedstawiciel jednej z największych krajowych oficyn Zysk i spółka.

W seminarium udział wzięli przedstawiciele około dwudziestu brytyjskich wydawnictw, których zaprosiło British Council. Wystąpienia miały charakter wykładu i dyskusji, a prezentacje elektroniczne przez zaproszone osoby były traktowane jako materiały robocze i nie miały być prezentowane publicznie. Wskutek nieporozumienia Organizatorów znalazły się jednak na stronie internetowej, mimo braku zgody autorów i autorów zdjęć. Z tego właśnie powodu zostały z niej usunięte przez samych Brytyjczyków. Niestety, w tych elektronicznych, autorskich materiałach roboczych pojawiły się błędy (literówki, błędy w tłumaczeniu na język angielski itd), co oczywiście nie powinno się zdarzyć i co nie przynosi chluby prelegentom. Błędy te jednak w żaden sposób nie mogą przysłaniać merytorycznej wartości wystąpień.

Zarówno British Council, jak i przedstawiciele London Book Fair ocenili prezentacje jako bardzo ciekawe, co widać było także podczas samych wykładów. Niektóre, np. wystąpienie zastępcy dyrektora IK Krzysztofa Koehlera, przyjmowano bardzo dobrze. Swoją wysoką ocenę seminarium dyrektor Cortina Butler z British Council potwierdziła w rozmowie z dyrektorem IK Dariuszem Jaworskim, a przede wszystkim podczas spotkania z ambasadorem RP w Londynie, prof. Arkadym Rzegockim.

Jeszcze tego samego dnia, 17 listopada, na swoim Facebooku właścicielka wydawnictwa Czarne Monika Sznajderman zaatakowała uczestników seminarium Sonię Dragę, Andrzeja Zyska i Krzysztofa Koehlera za sam udział w spotkaniu, nie znając treści ich wystąpień. Zaapelowała też o bojkot targów londyńskich, czego efektem jest list pani Magdaleny Dębowskiej, która reprezentuje za granicą autorów związanych z wydawnictwem Czarne.

W tym kontekście trudno oprzeć się wrażeniu, że prowadzona w ten sposób dyskusja uderza nie tylko w Instytut Książki, co przede wszystkim w polską literaturę. W naszym wspólnym interesie jest, aby prezentacja na London Book Fair zakończyła się sukcesem. Tym bardziej, że uczestnictwo w niej zapowiedziało dwa razy więcej wystawców z Polski niż zwykle i będą oni mieli szansę wziąć udział w rekordowej liczbie imprez towarzyszących. Wydaje się jednak, że część tzw. środowiska uważa, że tylko ona ma prawa do reprezentowania Polski i wskazywania kto jest tego zaszczytu godzien. Jednak zadaniem władz Instytutu Książki jest doprowadzenie do sytuacji, gdy wszyscy będą traktowani na równi.

Dyrekcja Instytutu Książki

za https://www.facebook.com/informacje.instytut/posts/10154715843783194