Romuald Pawlak opublikował kilkanaście książek, zdobył parę nagród. Jak sam pisze: "Nie umiem pisać o sobie. Bo kogo właściwie obchodzi, że przekroczyłem czterdziestkę, mieszkam w małym miasteczku, lubię czytać o późnym średniowieczu i Epoce Wielkich odkryć, chociaż za nic nie chciałbym wtedy żyć. Kto podzieli moją fascynację humbakami pogwizdującymi melodie równie piękne i tajemnicze jak utwory „Dead Can Dance”? Kogo wzruszy, że lubię swojego psa? Koty? Sąsiadów?Nie, pisarz ma pisać dobre książki. Poza tym może być albo dobrym człowiekiem, albo skończonym matołem, czy, jak mawiał Pyzdra z „Janosika”, gnidą dworską. Nie ma znaczenia, ile ma lat, co jada na śniadanie, a nawet, co ma do powiedzenia w sprawach ważnych i poważnych. Dobra musi być książka, bo inaczej wyląduje w koszu prawdziwym albo wirtualnym".