Życie szesnastoletniej Jamie Swan to niekończące się pasmo nieszczęść i tragedii. Mieszkająca w niewielkim miasteczku w USA dziewczyna kilka miesięcy wcześniej boleśnie przeżyła śmierć matki. Niedługo po tym dom rodzinny opuściła jej starsza siostra, dla której mieszkanie pod jednym dachem z ojcem alkoholikiem było zbyt dużym obciążeniem. Jakby tego było mało, w wyniku przebytej kontuzji, Jamie zostaje zmuszona do rezygnacji ze swojej życiowej pasji - skoków wzwyż. Swój wolny czas poświęca na dorywczą pracę, która zapewnia im pieniądze na przeżycie kolejnych dni.

Niestety skomplikowane życie rodzinne i rezygnacja z marzeń to nie jedyne problemy dziewczyny. Jamie jest bowiem obiektem drwin w miejscowej szkole. Najwięcej krzywdy i poniżenia szesnastolatka doznała od Salvadora - uwielbianego przez wszystkich, szczególnie przez żeńską część szkoły, kapitana drużyny koszykarskiej. Niespodziewanie jeden z uczniów postanawia sprzeciwić się regułom panującym w szkole i pomóc dziewczynie w odnalezieniu się w trudnej sytuacji. Co nim kieruje? Litość, współczucie? A może to kolejny element szczeniackiej zabawy? Jeśli chcecie się tego dowiedzieć koniecznie sięgnijcie po tę pełną emocji pozycję.

101 stron to naprawdę niewiele. Tyle wystarczyło jednak autorce, by poruszyć całą gamę problemów z jakimi na co dzień przychodzi walczyć współczesnej młodzieży. Alkoholizm rodziców, przemoc, agresja, brak akceptacji rówieśników, autoagresja i myśli samobójcze - to tylko kilka zagadnień, które poruszane są w książce. Tym jednak, co najbardziej skłoniło mnie do refleksji jest odczuwana przez młodych ludzi samotność. Niejednokrotnie są oni pozostawieni sami sobie i to niezależnie od tego czy pochodzą z rodzin dysfunkcyjnych czy tych określanych mianem normalnych. Zapewnienie dzieciom wysokiego standardu życia to nie wszystko. Każdy bowiem potrzebuje chwili rozmowy, oparcia i zrozumienia, o których często zapomina się w pogoni za pieniędzmi i karierą. Jeśli dochodzi do tego brak akceptacji ze strony rówieśników to niewiele potrzeba, aby doszło do tragedii.

Bardzo cieszę się, że miałam okazję przeczytać tę pozycję, ponieważ cenię sobie książki, w których uczucia bohaterów biorą górę nad akcją. Na plus zasługuje dodatkowo przedstawienie wydarzeń z perspektywy kilku postaci. Pozwoliło to zrozumieć motywy ich postępowania i jeszcze bardziej wczuć się w przedstawioną sytuację. Minusy? Kilka literówek i powtórzeń. Nie rozumiem też, czemu akcja została osadzona w USA skoro takie sytuacje z pewnością zdarzają się również w naszych polskich realiach. Może nawet niejednokrotnie sami byliśmy ich uczestnikami czy świadkami.

„Szlak niepewności” uważam za udany debiut, pomimo kilku niedociągnięć, na które w przypadku debiutów patrzy się z przymrużenie oka. Jeśli macie więc ochotę na pełną emocji i zmuszającą do refleksji lekturę polecam Wam książkę Patrycji Flejszer, której serdecznie gratuluję odwagi i życzę dalszych sukcesów.