Książka jest powieścią, wspomnieniem z miesięcznego pobytu na Syberii pod Nowosybirskiem, w drugiej połowie lat 80-tych. Autor wyjechał tam jako komendant grupy dziewcząt i chłopców ze szkół średnich. Był to sezonowy hufiec pracy - grupa młodzieży do pracy w czasie wakacji. Pojechali jako pierwsi tak daleko; wszystkie inne wyjazdy odbywały się w krajach europejskich. Pracowali w sowchozie... Przeżyli tam kulturowy szok cywilizacyjny - inna mentalność, pomieszanie współczesności z dawnymi czasami. Odczuli to zwłaszcza w sprawach warunków pracy i pobytu, potrzeb higienicznych i sanitarnych. Te różnice cywilizacyjne odczuwały obie strony, co doprowadzało do wielu nieporozumień i spięć. Nie zabrakło i dramatycznego zdarzenia. Handel u nich był zakazany, groził kilkuletnim wyrokiem pobytu w obozie pracy.
Były też weselsze, a nawet komiczne momenty. Przyczyniał się do tego jeden z chłopców hufca, którego trzeba było ciągle pilnować. Mimowolnie stwarzał swoją niefrasobliwością ciągłe problemy...
Książka napisana z przymrużeniem oka, jednocześnie oddaje wiernie ówczesne realia. Przeznaczona dla starszego czytelnika, jak i młodszych. Kto lubi odpocząć przy dobrej lekturze wspomnieniowej, a jednocześnie uśmiechnąć się czasem, nie powinien się zawieść.