Alfabet na cztery ręce
| Dodano: 20 sierpień 2013
| Dodana przez:
Agata Jankowiak
Twoja ocena
Zygmunt Kałużyński ceniony polski krytyk filmowy, popularyzator historii kina, , erudyta, dziennikarz i eseista, zawsze uważał, iż jego czytelnicy nie muszą zgadzać się z wszystkim co napisze. Najcenniejsza wartością okazywała się bowiem możliwość wymiany myśli, spostrzeżeń i uwag, które prowokują umysł do dalszego myślenia. To zdaje się była jedna z najwspanialszych cech Zygmunta Kałużyńskiego, docenianie każdego człowieka, i nie lekceważenie jego zdania nawet gdy było sprzeczne z własnym.
Jak napisał Tomasz raczek: „Rozmowy z Zygmuntem Kałużyńskim były intelektualną rozkoszą. Przekonywałem się o tym przez prawie 30 lat naszej współpracy w telewizji („Warianty”, „Perły z lamusa” i wiele innych programów), w radiu, w tygodnikach „Polityka” i „Wprost”, w czasie spotkań z czytelnikami i w trakcie pisania naszych 8 wspólnych książek. Przeszedłem wszystkie fazy: od zafascynowanego niepokornym krytykiem ucznia aż po jego przyjaciela, który przyjął na siebie zadanie zapewnienia mu nieśmiertelności. Przynajmniej w pamięci pokoleń, z którymi sam będę miał do czynienia”.
Ta książka to zbiór nigdy dotąd niepublikowanych rozmów Tomasza Raczka i Zygmunta Kałużyńskiego, które wymykają się tematyki filmowej naturalnie schodząc na prywatne i pełne refleksji obszary.
Jak napisał Tomasz raczek: „Rozmowy z Zygmuntem Kałużyńskim były intelektualną rozkoszą. Przekonywałem się o tym przez prawie 30 lat naszej współpracy w telewizji („Warianty”, „Perły z lamusa” i wiele innych programów), w radiu, w tygodnikach „Polityka” i „Wprost”, w czasie spotkań z czytelnikami i w trakcie pisania naszych 8 wspólnych książek. Przeszedłem wszystkie fazy: od zafascynowanego niepokornym krytykiem ucznia aż po jego przyjaciela, który przyjął na siebie zadanie zapewnienia mu nieśmiertelności. Przynajmniej w pamięci pokoleń, z którymi sam będę miał do czynienia”.
Ta książka to zbiór nigdy dotąd niepublikowanych rozmów Tomasza Raczka i Zygmunta Kałużyńskiego, które wymykają się tematyki filmowej naturalnie schodząc na prywatne i pełne refleksji obszary.