"Pożegnają mnie kruki" Małgorzaty Malangiewicz to zbiór 70 urzekających pięknem wierszy, które zabiorą czytelnika w magiczną podróż do świata wyobraźni, w którym rzeczywistość przeplata się z fantazją, szarość – z kolorami, kipiącego od emocji i wrażeń. Świata pełnego skrajności, w którym jednak można bez reszty się zatracić.

Poezja Małgorzaty Malangiewicz przywodzi na myśl twórczość poetów doby romantyzmu, wykraczając poza to, co widać „Szkiełkiem i okiem”. Budzi też skojarzenia z twórczością Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej czy Haliny Poświatowskiej. Ukazuje piękno otaczającego świata, oddając plastycznie faktury, odcienie i barwy, przede wszystkim jednak – odzwierciedlają bogactwo emocji i przeżyć, jakie towarzyszą człowiekowi. Różne oblicza miłości, nierzadko bolesnej, dla której nie stanowią granic czas czy śmierć, refleksje nad przemijaniem, rozmyślania nad tym, co jest „Po drugiej stronie”… Poetka przedstawia nam wnikliwe studium człowieka, nasycone uczuciami, człowieka pełnego rozterek, a jednocześnie potrafiącego dostrzec piękno najprostszych chwil.

Dla czytelnika to prawdziwa uczta zmysłów. W utworach Małgorzaty Malangiewicz można się rozsmakować, chłonąc powoli każdy obraz, zatapiając się w stworzonym przez nią świecie. Chwilami przewrotne, chwilami groteskowe, raz nastrojowe i melancholijne, innym razem – pełne ciepła oraz nadziei. Utwory poetki zapadają w pamięć, a każde kolejne czytanie odsłania nowe treści. Bez wątpienia lektura Pożegnają mnie kruki dostarczy doznań na długi czas. Nie tylko zmysłom, ale – może nawet przede wszystkim – duszy.

Źródło: http://mysliwslowach.pl ( otwierane w nowym oknie )