Odcienie miłości Małgorzaty Hanny Pisarek to zbiór 47 wierszy, ujmujących prostotą formy i stylu.

Tomik, co zresztą sugeruje jego tytuł, poświęcony jest przede wszystkim miłości, w różnych jej odmianach. Poetka ukazuje głównie miłość spełnioną, taką, która nadaje życiu sens i stanowi wartość sama w sobie, jednak pojedyncze utwory mówią też o bolesnych stronach uczucia, cierpieniu i rozgoryczeniu. Znajdziemy tu pełne refleksji strofy na temat przemijania, życia i śmierci, przesiąknięte poczuciem jedności i zachwytu rozważania nad pięknem przyrody, nostalgiczne i ciepłe wspomnienia rodzinnych stron czy przesycone miłością opisy najbliższych osób: ukochanego, matki… To także zaduma nad poezją, jako dążeniem do doskonałości, przebudzeniem z marności życia, ale także wyraz frustracji, gdy nie sposób przelać myśli na papier, oddać w słowach tego, co się czuje. Wreszcie - w tomiku tym znajdziemy apostrofy do Boga, jako wyraz wiary i ufności, pełne zarówno pokory, jak i uwielbienia.

Co uderzające w poezji Małgorzaty Hanny Pisarek, operuje ona minimum środków poetyckich. Na próżno szukać tu patosu czy wyszukania formy. Prostota stylu, tak charakterystyczna dla jej wierszy, może sprawiać wrażenie niedopracowania, jednak jest to w pełni zamierzony efekt. Więcej nawet – całkowity brak manieryzmu to zdecydowany atut tej poezji. Pisarek udowadnia, że nie trzeba nagromadzenia wyszukanych środków, by ukazać bogactwo uczuć i refleksji.

Źródło: http://mysliwslowach.pl ( otwierane w nowym oknie )