"Pan Cogito" Zbigniewa Herberta należy do najwybitniejszych współczesnych tomików poetyckich. Zawarty w nim cykl wierszy, które opowiadają o stanach i refleksjach skonstruowanego przez poetę Pana Cogito, stanowią formę zadawania kluczowego pytania o sens egzystencji ludzkiej w sytuacjach krańcowych – a więc w obliczu śmierci, kolizji jednostek i społeczeństw z totalitaryzmem, a także w zderzeniu z cynizmem historii i towarzyszącą temu przemocą.
Ten ogłoszony w roku 1947 tomik zawiera najbardziej znany utwór poety, zatytułowany "Przesłanie Pana Cogito".