"Ludzie bezdomni" Stefana Żeromskiego to powieść międzywojenna, która opisuje losy lekarza - Tomasza Judyma - człowieka wywodzącego się z ubóstwa i społecznych nizin, który dzięki silnej woli, ambicji i uporowi, zdołał zapewnić sobie wykształcenie po to, by móc nieść pomoc innym ubogim ludziom. Bezinteresowność Judyma prowadzi do licznych konfliktów z współpracownikami, a także uniemożliwia mu osiągnięcie szczęścia osobistego, bowiem lekarz poświęca się swojej misji bez wyjątku. Choć pojawia się w jego życiu wyjątkowa kobieta - pozostaje wewnętrznie rozdarty niczym ofiara tragicznego konfliktu pomiędzy dobrem własnym, a dobrem potrzebujących.

To wydanie zawiera szczegółowe opracowanie treści lektury.