Michał Choromański (1904–1972) – prozaik, dramatopisarz, poeta i tłumacz. Urodzony na Ukrainie w Jelizawietgradzie. Był krewnym Jarosława Iwaszkiewicza i Karola Szymanowskiego.
Autor m.in. „Zazdrości i medycyny” (1933), „Szpitala Czerwonego Krzyża” (1937), „Prolegomeny do wszelkich nauk hermetycznych” (1958), „Słowackiego wysp tropikalnych” (1969).
Żywiołem Choromańskiego jako pisarza była groteska i żywioł parodystyczny. Pisała Hanna Kirchner: „Struktura świata jest bowiem dla Choromańskiego totalnie groteskowa — jak dla Witkacego i Gombrowicza. Jeśli jest to Gogol Polski międzywojennej, to taki, który przeszedł wtajemniczenie w Kafkę i Dostojewskiego.” („Diabli wiedzą co, czyli Choromański”, 1973).