Urodzony jako Moses Joseph Roth austriacki pisarz i dziennikarz żydowskiego pochodzenia. Wychowywał się w środowisku żydowsko-ukraińsko-polskim. Autor trzynastu powieści min. Hotel Savoy (1924), Hiob (1930), Marsz Radetzky'ego (1932) i Krypta Kapucynów (1938), Legenda o świętym pijaku, ośmiu tomów opowiadań, esejów i artykułów prasowych. Roth pracował głównie dla wiedeńskich i berlińskich gazet. W latach dwudziestych najlepiej opłacany dziennikarz w Berlinie. Z początku zafascynowany komunizmem szybko zmienił poglądy polityczne jeżdżąc do Rosji jako dziennikarz.

W swoich powieściach pisanych w konwencji realizmu psychologicznego - kontynuacji francuskich i rosyjskich prozaików dziewiętnastowiecznych ironicznie, ale i z melancholią, przedstawiał znane sobie z czasów swego dzieciństwa środowisko żydowskie wschodniej Galicji na historycznym tle schyłku i upadku monarchii austro-węgierskiej. Po dojściu Hitlera do władzy w Niemczech od roku 1933 na emigracji. Żonaty z Friederike Reichler, która zapadła na chorobę psychiczną (schizofrenia). Od czasu choroby żony Roth wpadł w głęboki kryzys psychiczny i finansowy, co doprowadziło go do alkoholizmu.

Roth był monarchistą i wielkim zwolennikiem Cesarstwa Habsburgów. Znał również język polski, a przyjaźń łączyła go z polskim pisarzem Józefem Wittlinem, z którym studiował na uniwersytecie wiedeńskim.

W latach 1936-1938 Roth miał romans z Irmgard Keun. Pracowali razem, podróżując do róznych miast jak Paryż, Wilno, Lemberg, Warszawa, Wiedeń, Salzburg, Bruksela i Amsterdam.
Nie zaprzeczając swoim żydowskim korzeniom uważał katolicyzm za ważny punkt odniesienia. Na kilka lat przed śmiercią przeszedł na katolicyzm.
Popełnił samobójstwo prawdopodobnie na skutek chronicznego alkoholizmu.