Jean Baptiste Poquelin Molier
| Dodano: 7 sierpień 2013
| Dodana przez:
lekturomaniak
Molier (fr. Molière), właściwie Jean Baptiste Poquelin (1622 - 1673) - najwybitniejszy komediopisarz w historii literatury francuskiej.
Pisarz ten głęboko wierzył, że możliwe jest nauczanie z poziomu sceny. Jego utwory cechują się ogromną różnorodnością i wybitną wartością pod względem kunsztu formy. Uprawiał tzw. wielką komedię, widowiska farsowe, komedię heroiczną i komediobalet. Łączył francuską farsę ludową z włoską commedia dell’arte oraz klasyczną komedią (Arystofanes i Plaut). Ukazując spektrum uniwersalnych typów ludzkich, dawał jednocześnie satyryczny komentarz rodzimej obyczajowości XVII w. – ośmieszał salonową przesadę ("Pocieszne wykwintnisie", wyst. 1659), brak zrozumienia dla życia rodzinnego ("Szkoła mężów", wyst. 1661, "Szkoła żon", wyst. 1662), hipokryzję i zakłamanie dewotów ('Świętoszek", wyst. 1664), wielkopańską pozę najwyżej urodzonych ("Don Juan", wyst. 1665), ukazywał okrutną pogardę światowców wobec ludzi prostolinijnych ("Mizantrop", wyst. 1666), a także szaleństwo gromadzenia bezużytecznych bogactw ("Skąpiec", wyst. 1668).
Jego twórczość promieniowała wiarą w humanizm – mimo gorzkich obrazów,pozostawał pełen nadziei wobec siły rozumu ludzkiego i istnienia szansy przeciwstawienia się złu oraz wybierania własnej drogi. Zmarł na scenie w trakcie wystawiania sztuki "Chory z urojenia".
Źródło grafiki: wikipedia.pl
Pisarz ten głęboko wierzył, że możliwe jest nauczanie z poziomu sceny. Jego utwory cechują się ogromną różnorodnością i wybitną wartością pod względem kunsztu formy. Uprawiał tzw. wielką komedię, widowiska farsowe, komedię heroiczną i komediobalet. Łączył francuską farsę ludową z włoską commedia dell’arte oraz klasyczną komedią (Arystofanes i Plaut). Ukazując spektrum uniwersalnych typów ludzkich, dawał jednocześnie satyryczny komentarz rodzimej obyczajowości XVII w. – ośmieszał salonową przesadę ("Pocieszne wykwintnisie", wyst. 1659), brak zrozumienia dla życia rodzinnego ("Szkoła mężów", wyst. 1661, "Szkoła żon", wyst. 1662), hipokryzję i zakłamanie dewotów ('Świętoszek", wyst. 1664), wielkopańską pozę najwyżej urodzonych ("Don Juan", wyst. 1665), ukazywał okrutną pogardę światowców wobec ludzi prostolinijnych ("Mizantrop", wyst. 1666), a także szaleństwo gromadzenia bezużytecznych bogactw ("Skąpiec", wyst. 1668).
Jego twórczość promieniowała wiarą w humanizm – mimo gorzkich obrazów,pozostawał pełen nadziei wobec siły rozumu ludzkiego i istnienia szansy przeciwstawienia się złu oraz wybierania własnej drogi. Zmarł na scenie w trakcie wystawiania sztuki "Chory z urojenia".
Źródło grafiki: wikipedia.pl