Janina Ochojska-Okońska
| Dodano: 8 kwiecień 2015
| Dodana przez:
Agata Jankowiak
Polska działaczka humanitarna, założycielka Polskiej Akcji Humanitarnej, astronom.Ukończyła I Liceum Ogólnokształcące w Zabrzu[2]. W 1980 została absolwentką astronomii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, do 1984 pracowała w Pracowni Astrofizyki PAN w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika w Toruniu[1]. Jako studentka działała w Duszpasterstwie Akademickim oo. Jezuitów w Toruniu[2]. Od końca lat 70. związana z opozycją demokratyczną, współpracowała z niezależną Biblioteką Społeczną Antoniego Stawikowskiego. Przystąpiła do „Solidarności”, po wprowadzeniu stanu wojennego zaangażowana w dystrybucję wydawnictw drugiego obiegu, a także działalność lokalnego komitetu zajmującego się pomocą osobom represjonowanym i ich rodzinom.
Jest osobą niepełnosprawną od wczesnego dzieciństwa (choroba Heinego-Medina). Jak sama wspomina, zaakceptowanie swojej niepełnosprawności zawdzięcza pobytowi w Zakładzie Leczniczo-Wychowawczym dla Dzieci Kalekich, prowadzonym przez doktora Lecha Wierusza. W 1984 wyjechała do Francji na operację. Tam zetknęła się z ideą pomocy humanitarnej. Jako wolontariuszka działała dla fundacji EquiLibre, wyszukując kontakty i koordynując pomoc dla Polski. W 1989 była jedną z twórców polskiego oddziału Fundacji EquiLibre. W 1992 zorganizowała konwój polskiej pomocy dla byłej Jugosławii. W 1994 założyła Polską Akcję Humanitarną, w której objęła funkcję prezesa.
W 1996 wyszła za mąż za Michała Okońskiego, dziennikarza „Tygodnika Powszechnego”. W 2000 ukazała się książka wywiad-rzeka Wojciecha Bonowicza z Janiną Ochojską Niebo to inni.
Ordery i odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski nadany za wybitne zasługi w działalności na rzecz budowania społeczeństwa obywatelskiego, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej (2011)
Odznaka Honorowa Bene Merito (2009)
Legia Honorowa (Francja, 2003)
Nagrody i wyróżnienia
Tytuł „Kobieta Europy” przyznany przez Wspólnotę Europejską w Brukseli (1994)
Medal św. Jerzego przyznany przez „Tygodnik Powszechny” (1994)
Nagroda Pax Christi International Peace Award (1995)
Atsushi Nakata Memorial (Japonia, 1996)
Nagroda im. Jana Karskiego (USA, 2002)
Nagroda PAU im. Erazma i Anny Jerzmanowskich (2009)
Nagroda Lecha Wałęsy (2010)
Order Ecce Homo
Order Uśmiechu
Jest osobą niepełnosprawną od wczesnego dzieciństwa (choroba Heinego-Medina). Jak sama wspomina, zaakceptowanie swojej niepełnosprawności zawdzięcza pobytowi w Zakładzie Leczniczo-Wychowawczym dla Dzieci Kalekich, prowadzonym przez doktora Lecha Wierusza. W 1984 wyjechała do Francji na operację. Tam zetknęła się z ideą pomocy humanitarnej. Jako wolontariuszka działała dla fundacji EquiLibre, wyszukując kontakty i koordynując pomoc dla Polski. W 1989 była jedną z twórców polskiego oddziału Fundacji EquiLibre. W 1992 zorganizowała konwój polskiej pomocy dla byłej Jugosławii. W 1994 założyła Polską Akcję Humanitarną, w której objęła funkcję prezesa.
W 1996 wyszła za mąż za Michała Okońskiego, dziennikarza „Tygodnika Powszechnego”. W 2000 ukazała się książka wywiad-rzeka Wojciecha Bonowicza z Janiną Ochojską Niebo to inni.
Ordery i odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski nadany za wybitne zasługi w działalności na rzecz budowania społeczeństwa obywatelskiego, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej (2011)
Odznaka Honorowa Bene Merito (2009)
Legia Honorowa (Francja, 2003)
Nagrody i wyróżnienia
Tytuł „Kobieta Europy” przyznany przez Wspólnotę Europejską w Brukseli (1994)
Medal św. Jerzego przyznany przez „Tygodnik Powszechny” (1994)
Nagroda Pax Christi International Peace Award (1995)
Atsushi Nakata Memorial (Japonia, 1996)
Nagroda im. Jana Karskiego (USA, 2002)
Nagroda PAU im. Erazma i Anny Jerzmanowskich (2009)
Nagroda Lecha Wałęsy (2010)
Order Ecce Homo
Order Uśmiechu
Książki autora
