Jan Smaga zajmuje się fotografią łącząc klasyczne techniki z montażem komputerowym i konstruując trójwymiarowe obiekty fotograficzne. Wspólnie z Anetą Grzeszykowską zrealizował kilka serii prac, których tematem było przekładanie trójwymiarowej przestrzeni architektonicznej na obraz dwuwymiarowy ("Plan", 2003) oraz próba odtworzenia trójwymiarowości architektury za pomocą przestrzennych instalacji fotograficznych ("YMCA", 2005). Rozwinięta przez Grzeszykowską i Smagę technika przypominała zarazem proces skanowania, totalnej, wojerystycznej dokumentacji przestrzeni i zamieszkujących ją ludzi. W projektach realizowanych samodzielnie artysta poddaje poddobnej, drobiazgowej analizie powłokę ludzkiego ciała. Niewiarygodna jakość formalna tych fotografii w połączeniu z ich tematem wywołuje dreszcz emocji egzystencjalnej natury. Smagę fascynuje iluzjonistyczna moc fotografii, to, w jaki sposób interpretuje ona trzeci wymiar oraz jak głęboko można spojrzeć przyglądając się płaskiej powierzchni zdjęcia, swoistej skóry zdjętej z rzeczywistości