Roman Misiewicz, autor książki “Zatarty ślad. 10 kwietnia 2010 r.”, nie godzi się z oficjalną linią i wersją wyjaśnień katastrofy smoleńskiej, iż jedyną przyczyną były błędy ludzkie, techniczne i organizacyjne. Twierdzi, że jesteśmy manipulowani przez media i polityków. I w twierdzeniu takim nie jest odosobnionym wyjątkiem. Cały obóz prawicy, a także spore szeregi bezstronnych obserwatorów zauważa, że ta narodowa tragedia ma swoje drugie dno.

Jak było naprawdę? Jak dotąd nie ma jeszcze jednej, niepodważalnej prawdy. Dlatego autor od pięciu lat gromadzi informacje i analizuje kulisy tej tragedii, ale w oparciu o rzetelne i autentyczne dowody i relacje ludzi. Tak więc treść tej książki ma głębokie umocowanie w faktach, a nie domysłach.

Na uwagę zasługuje postawa patriotyczna pana Misiewicza i dążenie do prawdy ponad schematami: 

„Tożsamość narodu to jego historia. Jeśli jej obraz jest zafałszowany, to mamy fałszywą tożsamość. Nie znamy samych siebie. Nie wiemy, kim jesteśmy, dokąd idziemy, czego pragniemy. Oddajemy niefrasobliwie przyszłość swoją i swoich dzieci w obce, niekoniecznie troskliwe, ręce. To ciężkie zaburzenie świadomości. Żeby móc przezwyciężyć tę przypadłość musimy przede wszystkim poznać prawdę o sobie. Taki był też powód, dla którego postanowiłem zająć się problematyką smoleńską - przeświadczenie, że nie znając siebie, nie istniejemy w pełni. Chciałem też zadośćuczynić tą książką za swoje winy i zaniedbania wobec Polski”.

Po lekturze „Zatartego śladu” Romana Misiewicza - Autor znany był publiczności literackiej jako wrażliwy na współczesne losy Polaków Poeta, poeta doceniany i nagradzany.  Mniej powszechna – co nie oznacza, iż nie ciesząca się sporym zainteresowaniem -  była jego działalność na rzecz odkrywania tajemnic wydarzeń, które wstrząsnęły Polska 10 kwietnia 2010 r. Roman Misiewicz – jako blogger XL4.pl – dołączywszy do początkowo licznej grupy „internetowych śledczych”, ujawnił wkrótce swoje z pewnością nieoczekiwane po „poecie” walory racjonalności, precyzji analizy, umiejętności wyciągania wniosków i uporu w dążeniu do odtwarzania logicznego przebiegu tamtych, tragicznych wydarzeń. Postęp swoich prac (opublikował je na swoim blogu – ale także w wiodących portalach internetowych: fronda.pl, salon24.pl, niezależni.pl - ponad pięćdziesiąt) zyskał Mu wielu czytelników i sympatyków, ale z pewnością nawet oni nie zdawali sobie sprawy, jak wygląda ostateczna konkluzja tych wieloletnich dociekań. Czy tylko dla czytelnika zorientowanego w „tematyce smoleńskiej” jest przeznaczona ta książka? Z pewnością trzeba stwierdzić, że nie: zarówno sam bieg narracji, jak i umiejętne unikanie przez Autora epatowania „wiedzą smoleńską” (o jej rozmiarze świadczą dołączone do tomu adnotacje bibliograficzne) – ale przede wszystkim rosnące w odbiorcy, w miarę lektury, napięcie, przypominające lekturę powieści Toma Clancy’ego – wszystko to powoduje, iż „Zatarty ślad” czyta się jednym tchem, a po lekturze już nic nie jest takim, jakim się nam wydawało…I jeszcze na koniec coś dla odbiorców Misiewicza-poety: znajdą w tej obowiązkowej lekturze swoje pięć minut!