Już w najbliższy wtorek! Galeria Miejska Arsenał oraz Zysk i S-ka Wydawnictwo serdecznie zaprasza na spotkanie pt. "Popiół czy diament? O filmie Andrzeja Wajdy w oparciu o książkę Krzysztofa Kąkolewskiego". Spotkanie rozpocznie projekcja filmu "Popiół czy diament". Po projekcji dyskusja z prof. Piotrem Juszkiewiczem - historykiem sztuki oraz badaczem filmów.

Film Andrzeja Wajdy z 1958, będący ekranizacją książki Jerzego Andrzejewskiego z 1948 roku,  przez całe dekady był uznawany za artystyczne lustro odbijające i skupiające kluczowe dylematy i wybory społeczeństwa polskiego po roku 1945. Jednak opowiedziana przez powieść i film historia ma inną wersję, udokumentowaną w źródłach historycznych i świadectwach osób. Przedstawił ją Krzysztof Kąkolewski w znakomitej książce pt.:"Diament odnaleziony w popiele", którą w lutym tego roku wznowiło Wydawnictwo Zysk i S-ka. Choć i w reportażu Kąkolewskiego mamy do czynienia z młodym żołnierzem podziemia i wysokim dygnitarzem komunistycznej władzy, który ginie z jego rąk, to jednak okoliczności śmierci, dalszy przebieg wydarzeń, motywacje osób, a także ich cechy są diametralnie inne niż te ukazane w książce i filmie.

Podczas spotkania, którego częścią będzie projekcja filmu Andrzeja Wajdy "Popiół i diament", będziemy nie tylko wskazywać tkwiące w warstwie fabularnej rozbieżności pomiędzy konstrukcjami historii (tej propagandowej i opartej na źródłach) ale także wspólnie z prof. Piotrem Juszkiewiczem przyjrzymy się, jak wybitny reżyser "opowiada historię" obrazem operując mistrzowsko językiem filmu. Chcemy także postawić pytanie, w jaki sposób historia.opowiedziana w książce Krzysztofa Kąkolewskiego wpływa na odbiór i wartościowanie dzieła Wajdy.

    Diament odnaleziony w popiele - Krzysztof Kąkolewski Prawdziwa historia Stanisława Kosickiego (ps. "Bohun").

W książce Diament odnaleziony w popiele Krzysztof Kąkolewski ujawnia perfidną, jadowitą propagandę antypolską oraz losy pokoleń, które padły jej ofiarą. Bezlitośnie obnaża kulisy powstaniaPopiołu i diamentu, książkiJerzego Andrzejewskiego, który został poddany manipulacji UB, a także filmu Andrzeja Wajdy będącego ekranizacją powieści. "Nagromadzenie, spiętrzenie bohaterstwa, nieszczęść i szlachetności po stronie komunistów, podłości,tchórzostwa i zbrodni po stronie niekomunistów dochodzi w książce Andrzejewskiego do swoistej kumulacji". 
Główny bohater powieści, Maciek Chełmicki, grany w filmie przez Zbigniewa Cybulskiego, to w rzeczywistości Stanisław Kosicki, harcerz Szarych Szeregów i żołnierz Kedywu AK. Aresztowany przez komunistyczne władze, został osądzony i skazany na karę śmierci za zabicie w przypadkowej potyczce funkcjonariusza "bezpieki", Jana Foremniaka, wojewody kieleckiego. W tym czasie na Kielecczyźnie działał mjr Antoni Heda "Szary", który wraz ze swoim oddziałem przeprowadził atak na więzienie w Kielcach i uwolnił kilkuset partyzantów, wśród nich Kosickiego. 
Kiedy "Bohun" opuścił celę, nasilające się represje miały go zabić. Dalsze losy Kosickiego to "agonia na śmietniku. Śmietnik to PRL, agonia rozłożonana 50 lat". 

Krzysztof Kąkolewski to jeden z najważniejszych polskich przedstawicieli literatury faktu, znany z poruszania tematów bulwersujących i kontrowersyjnych. Uznawany jest za mistrza reportażu oraz specjalistę od estetyki faktu. Popularność zapewniły Kąkolewskiemu wywiady ze zbrodniarzami hitlerowskimi, Co u pana słychać? (1975, 2010), oraz historie o ludzkich dramatach w powojennej rzeczywistości, Węzły wojny (2010). 
W Diamencie odnalezionym w popiele (1995, 2015) demistyfikuje ubecką manipulację stojącą za znaną powieścią Popiół i diament Jerzego Andrzejewskiego. Natomiast jego książka Jak umierają nieśmiertelni zaliczana do klasyki polskiego reportażu, z dnia na dzień osiągnęła status kultowej, zdradzając m.in. kulisy mordu dokonanego przez Charlesa Mansona w willi Polańskich. Dał się również poznać jako autor kryminałów, ze Zbrodniarzem, który ukradł zbrodnię (1969 i 2008) oraz Reporterem kryminalnym (2010) na czele. 


Krzysztof Kąkolewski wykładał na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. W 2008 roku został uhonorowany przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich prestiżową nagrodą "Dziennikarski Laur".