Napoleon Bonaparte zapisał się na kartach historii jako cesarz Francuzów. Pełnione na przestrzeni lat funkcje oddaje tytuł cesarski. 

„Napoleon, z łaski Boga i Konstytucji cesarz Francuzów, król Włoch, protektor Związku Reńskiego, mediator Konfederacji Szwajcarskiej, etc., etc.etc”. 

Przytaczane w setkach publikacji fakty dowodzą, że Napoleon to postać niezwykła. Człowiek o wybitnych zdolnościach, który magnetyzował tłumy.

Bonaparte swego czasu poruszył serca Polaków, niosąc nadzieję na wolność. To dlatego od lat na etapie szkolnym uczymy się o tej postaci. Suche opisy najważniejszych wydarzeń nie podkreślają jednak najważniejszego. Cech, które zadecydowały o karierze Napoleona.

Napoleon urodził się w szlacheckiej rodzinie w Ajaccio na Korsyce. Był jednym z ośmiorga dzieci Carla i Letycji Bonaparte. Ochrzczony jako katolik dorastał w rodzinnym domu. W wieku dziesięciu lat został zapisany do seminarium duchownego, gdzie spędził jedynie trzy miesiące. Ówczesny nauczyciel opisywał go jako poważnego i zamyślonego. Za sprawą wstawiennictwa gubernatora Korsyki, Napoleon został przyjęty do szkoły wojskowej. Jako jeden z pięćdziesięciu królewskich stypendystów uczył się niezbędnych podstaw. Obcujący z Bonapartym szybko uznali go za samotnika. W wolnym czasie Napoleon zaszywał się w bibliotece. Czytał książki wielkich myślicieli, historyków i pisarzy.  Możliwe, że już wtedy młody umysł chłonął inspirujące idee.

Wojenne ścieżki Napoleona można opisywać bez końca. Wyłania się z nich postać niewielkiej postury. Osoby, która zasłużyła na miano „wielkiego, małego człowieka”. Powracanie do znanej historii nie odświeży jednak naszego spojrzenia. Warto, choć częściowo poznać życie prywatne Napoleona. Okazuje się, że wódz zawsze szanował matkę, choć dla rodzeństwa był szorstki i apodyktyczny. Wielu odbierało cesarza jako osobę wyniosłą. Oceny dokonywane na podstawie publicznego wizerunku są jednak bardzo jednostronne. W rzeczywistości Napoleon potrafił udźwignąć krytykę, słuchał porad i odznaczał się cierpliwością.

Napoleon Bonaparte – wielki mały człowiek

http://www.psychoskok.pl/aktualnosci/napoleon-bonaparte-wielki-maly-czlowiek

Uwadze nie uszła również rozwiązłość cesarza, który miał wiele kochanek. Cenił żonę, która podobno zdradziła go jako pierwsza, ale nie potrafił być wierny. Istotniejsza zdaje się jednak nieprzeciętna inteligencja Napoleona. Wyostrzony zmysł przestrzenny sprawił, że stał się militarnym geniuszem.

Bonaparte wpisał się w poczet najbardziej kontrowersyjnych postaci historycznych. Z jednej strony został uznany za genialnego wodza i reformatora, a z drugiej za tyrana.

„Aby pisać historię, trzeba być więcej niż człowiekiem, ponieważ autor trzymający pióro wielkiego sędziego powinien być wolny od wszelkich uprzedzeń, interesów lub próżności”. Napoleon Bonaparte

Odpowiedzialność, jaką przez lata spadała na barki tej postaci, odbiła się na ocenie dokonanej przez potomnych. Przeciętnym nie sposób zrozumieć, co znaczy decydować o losach milionów. Aby na nowo spojrzeć na dokonania Napoleona i osób z nim związanych, warto sięgnąć po książki Wojciecha Motylewskiego. Zapalony miłośnik historii przekona nas, że niektóre zdarzenia można „przeżyć na nowo”.

Wojciech Motylewski http://www.psychoskok.pl/autorzy/wojciech-motylewski