Spotkanie prof. H. Kóčka-Krenz Kraszewski
Prof. zw. dr hab. Hanna Kóčka-Krenz - historyk sztuki, archeolog, odkrywczyni pałacu i kaplicy Mieszka i Dąbrówki na Ostrowie Tumskim w Poznaniu.
„Lubonie” to powieść z czasów Mieszka I. Powstała w 1876 r. jako druga (pierwszą była „Stara baśń”) w cyklu powieści historycznych J. I. Kraszewskiego obejmujących dzieje Polski. Tytułowy ród Luboniów zamieszkiwał w okolicy Poznania, w Krasnej Górze, która wg pisarza późnej mogła zmienić nazwę na Górczyn. Podczas walk z Niemcami zaginął Włast, jedyny syn Luboniów; kiedy po kilkunastu latach nieoczekiwanie powrócił, wzbudził zainteresowanie kniezia Mieszka, któremu opowiadał o potędze cesarstwa i nowej wierze. Mieszko chcąc umocnić swą pozycję postanawia poprzez ślub z księżniczką Dobrawą zawrzeć sojusz z Czechami. Wyprawia się nad Wełtawę, a wśród świty jest i Włast, a właściwie ojciec Matia, wyświęcony wcześniej w Monte Cassino. Musi ukrywać swój stan duchowny bowiem pierwsi chrześcijanie są prześladowani przez wyznawców starej wiary. Przewracane są krzyże, palone świątynie, a nawet zawiązany zostaje spisek przeciwko Mieszkowi. Kneź poślubia Dobrawę i to ona nakłania go do przyjęcia chrztu. Mieszko wypowiada potajemnie wojnę dawnym wierzeniom i rozpoczyna długotrwały proces chrystianizacji swojego państwa. Pomaga mu w tym ojciec Matia – pierwszy polski kapłan – jedna z kilku postaci fikcyjnych. Poza wymienionymi wyżej Kraszewski umieszcza na kartach powieści szereg postaci historycznych: grafa Wichmana, cesarza Ottona, biskupa Jordana.