"Być może wstępujemy w ten wiek, który następuje po wieku demokracji, to znaczy wiek chaosu. Właściwie nie wiemy, co się naprawdę dzieje w świecie, ale trzeba robić to, co się uważa, że należy. Ja uważałem, że powinienem pisać takie teksty, jakie chciałbym sam przeczytać. [...]
"Henryk" to opowieść o polskim losie, bardzo szczególnym. Książka o tajemnicy osobowości, o zmianie i wierności, o uczeniu się, czyli poznawaniu i oswajaniu Nowego Świata - i o roli tradycji w tym procesie. Jest to opowieść filozoficzna, w dosłownym sensie - o kimś, kto całe życie poszukiwał mądrości i zrozumiał, że nie dokona tego kamiennymi narzędziami technicznej filozofii. Jest to opowieść pedagogiczna - o budowaniu siebie. I jest to także opowieść erotyczna - o oddziaływaniu na innych i o porozumiewaniu się z innymi. No i bohaterów ma ta książka dwóch, płynnych, poddanych władzy czasu i starających się tę władzę zrozumieć i kontrolować - jest to więc jednocześnie biografia i autobiografia. Starałem się znaleźć taką formę, która umożliwiłaby mi wyrwanie się z ideologicznych schematów, zyskanie dystansu wobec nakazów i zakazów poprawności politycznej..."
Wojciech Karpiński |
