Reportaż to stosunkowo młody gatunek. Jego cechy pozwalają wpisać go w granice literatury faktu, publicystyki i literatury pięknej. Rozkwit tej kategorii datuje się na drugą połowę XIX wieku. Był to czas, gdy odnotowywano prężny rozwój prasy. To dlatego, początkowo krytycy określali reportaż mianem „bękarta literatury pięknej i prasy brukowej„.

Obecnie reportaż to prestiżowy gatunek dziennikarski. Jedynie od zamysłu autora zależy, czy publikacja o tym charakterze przyjmie formę informacyjną, relacjonującą, czy prezentującą, a tym samym sceniczną.

Jakie książki polecić znajomym, żeby polubili reportaże?– SPRAWDŹ

Najlepsze reportaże to książki dla wszystkich, którzy chcieliby odwiedzić nowe miejsca, by poznać ciekawych ludzi i ich historie. Fakt, że autentyczność zastępuje literacka fikcja, czyni ten gatunek niezwykle atrakcyjnym dla czytelników. Opisana treść to bowiem wycinek rzeczywistości.

Jedne z najlepszych reportaży pisze aktywistka stowarzyszenia na rzecz praw człowieka, członkini UNICEF, reżyserka i producentka – Karolina Kozioł. Bez względu na przeszkody, dociera ona do niezwykłych miejsc. Jedna z najciekawszych pozycji autorki, „Moja dzika Syberia” relacjonuje podróż transsyberyjską koleją. Trasa z Moskwy do Władywostoku liczy ponad 9000 km. Każda z dziesiątek stacji to szansa na poznanie rosyjskich realiów, z którymi mierzą się tamtejsi ludzie. Karolina Kozioł wysłuchała ich trosk i radości. Poznamy je, sięgając po lekturę, która zawiera także przydatne informacje techniczne.

„Wyrusz ze mną w podróż Koleją Transsyberyjską. Gwarantuję Ci, że odkryjesz historię (nie)zwykłych ludzi, poczujesz przypływ energii syberyjskiego szamana, zatrzymasz się ze mną przy najgłębszym jeziorze świata i odkryjesz, dlaczego nigdy nie powinieneś pić wódki z Rosjanami”. – “Moja dzika Syberia”, Karolina Kozioł

Ciekawe reportaże przygotowane przez tę autorkę, zebrane zostały w serii „Poszukiwacz marzeń...”. Nie zważając na trudności i ewentualne zagrożenia Karolina Kozioł znalazła się między innymi ”Z kamerą wśród kobiet Iranu”. Islamska Republika Iranu to miejsce niesprzyjające przedstawicielkom płci pięknej. Patriarchalny system uczynił z pań obywateli drugiej kategorii. Przemoc fizyczna, ekonomiczna i psychiczna wobec kobiet, nie dziwi nikogo. Podobnie jak sprzeciwu nie budzi fakt, że żoną starszego mężczyzny może zostać 13 letnia dziewczynka. Według Islamu wina zawsze leży po stronie kobiety, dlatego żadna z nich nie może liczyć na pomoc. Sięgając po ten reportaż „zajrzymy” do domów na Bliskim Wschodzie. Iranki szczerze opowiedziały o swoich dramatycznych doświadczeniach.

„Poszukiwacz marzeń. Z kamerą na wojnie w Brazylii” to reportaż z jednego z najniebezpieczniejszych miejsc na świecie. Piękna Brazylia większość osób kojarzy się przede wszystkim z karnawałem w Rio de Janeiro. W cieniu wielkich aglomeracji rozgrywa się jednak prawdziwy dramat. Na tę wyprawę wyruszyło pięć osób, ale do końca wytrwały tylko dwie. Nie można się dziwić, bo w brazylijskich fawelach, czyli dzielnicach nędzy, brakuje dosłownie wszystkiego. Wojny gangów narkotykowych, szerzące się choroby, głód, brud oraz brak dostępu do służby zdrowia dziesiątkuje tamtejszą ludność. Pomimo braku szans na odmianę losu, żyjący w fawelach ludzie, mają marzenia. Z pewnością inne od naszych, ale na pewno nie mniej wartościowe.

Wymienione powyżej pozycje to jedne z najlepszych reportaży. Warto po nie sięgnąć, by zrozumieć, jak trudny bywa ludzki żywot. Chcący poznać więcej historii inspirowanych prawdziwym życiem, powinni sięgnąć po LITERATURĘ FAKTU