Jego praca nie polega na rozstrzyganiu, kto popełnił okropną zbrodnię, ale bardziej skupia się na zrozumieniu, dlaczego ta osoba zbrodni tej dokonała.

"Moim zadaniem jako psychiatry sądowego jest ocena zdrowia psychicznego sprawców poważnych przestępstw, a także poddanie leczeniu tych, u których zdiagnozowałem zaburzenia psychiczne”.

 W ciągu swojej pracy zawodowej londyński psychiatra sądowy natknął się wszystkich, od psychopatów i seryjnych morderców po terrorystów i oprawców, i stwierdziła, że znajduje „człowieczeństwo nawet wśród ludzi, którzy dokonali strasznych rzeczy”. W swojej karierze zawodowej badał różne sprawy. Od takich, w której student prawa ukradł książkę, po sprawy federalne USA, w której mężczyzna został oskarżony o spisek w celu użycia broni masowego rażenia. Bada psychikę przestępców, aby dowiedzieć się, dlaczego zabijają.

"W pracy stykam się  ludźmi skazanymi za morderstwo, ale również dokonuję oceny ryzyka stwarzanego przez osoby, co do których zachodzi podejrzenie, że mogą w przeszłości przejawiać zachowania agresywne, lub (to bardzo rzadki przypadek) kogoś zabić”.

Brał udział w głośnych sprawach, w tym Abu Hamzy - radykalnego duchownego muzułmańskiego, który był imamem meczetu Finsbury Park w Londynie, obecnie odsiadujący dożywocie w Stanach Zjednoczonych za serię przestępstw terrorystycznych. Był również zaangażowany w sprawę seryjnego mordercy Anthony'ego Hardy'ego, znanego jako Rozpruwacz Camden, który zamordował i rozczłonkował co najmniej trzy ofiary w Londynie w 2000 roku. W książce opisuje zbrodnie na tle seksualnym, pochyla się nad zabójstwami podczas epizodu psychotycznego, ukazuje zbrodnie matkobójstwa i dzieciobójstwa. Ukazuje wszelkie zabójstwa, w których giną partnerzy i partnerki, opisuje i analizuje morderstwa będące skutkiem nadużywania alkoholu czy też spowodowanym przez uszkodzenia mózgu zabójcy. Opisuje zbrodnie, po których przestępcy doznawali amnezji czy też tak zwane morderstwa motywacyjne np. chęcią wzbogacenia się, czy też mordy o charakterze terrorystycznym, czy ekstremistycznym.

W książce nie brakuje mocnych medycznych, psychologicznych faktów umiejętnie neutralizowanych osobistymi anegdotami autora. Dużo tu podstaw psychologii, psychiatrii tamtejszego systemu prawnego, które autor opiera statystykami i konkretnymi przykładami dokonanych zbrodni, scharakteryzowanymi w interesujący sposób. Historia rodzinna autora również jest niezwykle interesująca. Każda z opisanych spraw jest wyjątkowa i wywołuje, u czytelnika, że jest w stanie „dopatrzyć się pewnych stałych wzorców powracających we wszystkich typach morderstw”.

Ta książka przede wszystkim ma za zadanie opisać co dzieje się w umyśle człowieka, który dokonuje zbrodni. Pomaga zrozumieć zbrodnię, dlaczego miała miejsce, co sprawiło, że człowiek się jej dopuścił, a przede wszystkim jak możemy wpłynąć, co możemy robić by, nie powtórzyła się w przyszłości. A także jak czytamy w książce „jak odczytywać znaki zdradzające, że mamy do czynienia z potencjalnym zabójcą”.

Książka wywołuje w czytelniku skrajne emocje od nienawiści człowieka, który dopuścił się zbrodni po ogromny żal i współczucie dla rodzin ofiar. Autor jednak szczerze wierzy, że „czytelnik poszerzy dzięki niej  swoje rozumienie tych trudnych spraw, a w efekcie stanie się lepszym człowiekiem”.

Mordercą zdaniem autora nikt się nie rodzi, ale bez wątpienia może się nim stać potencjalnie każdy człowiek. „Warto zdać sobie sprawę, że w sprzyjających okolicznościach każdy z nas może stać się zabójcą – od morderstwa dzieli nas tylko jeden epizod psychotyczny”.

Doskonała lektura dla czytelników książek o mocnych nerwach, pożeraczy mrocznych morderstw oraz widzów kryminalnych seriali, tudzież dokumentów o seryjnych zabójcach, przestępcach, oprawcach i ciężkiego kalibru zbrodniach. Godna uwagi szczególnie  zaintrygowanym psychologią czy kryminologią, psychiatrią czy medycyną sądową, a zwłaszcza osobom, które zwracają uwagę na psychologiczną stroną człowieka.