„Obcy w antykwariacie”

Wrocławska pisarka Jolanta Maria Kaleta, autorka intrygujących powieści sensacyjnych, odwołujących się do bardzo ciekawych i zagadkowych zdarzeń z niezbyt dalekiej przeszłości, bo lat 1945-1989. Akcje jej powieści rozgrywają się we Wrocławiu i na terenie Dolnego Śląska, choć niejednokrotnie bohaterowie w pogoni za rozwiązaniem postawionego przed nimi zadania wędrują po Europie lub odwiedzają najdalsze zakątki świata.

Powieść, zatytułowana „Obcy w antykwariacie” ma całkowicie odmienny charakter. To thriller science fiction, którego akcja rozgrywa się współcześnie, we Wrocławiu. Bohaterem powieści jest filolog klasyczny, Maksymilian Radwan, który po zmarłym w tajemniczych okolicznościach stryju, odziedziczył antykwariat przy rynku wrocławskim. Wkrótce zaczynają go odwiedzać dziwni osobnicy, a zatrudniona na umowę zlecenie pracownica, śliczna Ada Majska skrywa tyleż mroczną, co intrygującą tajemnicę.

„Lawina”

„Lawina” to piąta już z kolei powieść Jolanty Marii Kalety. Tym razem Autorka ukazuje rozpaczliwą walkę byłego akowca, którego ducha nie złamało stalinowskie więzienie, o zachowanie własnych przekonań, dochowanie wierności dawnym ideałom, możliwość normalnego życia w kraju za ‘żelazną kurtyną’, o prawo do miłości.

Bohater powieści - chirurg Jędrek Madej - skierowany nakazem pracy do szpitala w Kowarach, miasteczka u stóp Karkonoszy, rychło przekonuje się, że skrywa ono mroczną tajemnicę, pilnie strzeżoną przez milicję, UB i wojsko KBW. Przez przypadek w jego ręce trafiają dziwne fotografie. Widnieje na nich tajemniczy symbol w kształcie dwóch ogniw łańcucha splecionych ze sobą, niezrozumiałe wyliczenia matematyczno-chemiczne oraz mapa, na której w języku niemieckim oznaczono kilka miejscowości. Otoczony przez donosicieli, podejmuje ryzykowną grę mającą wyjaśnić gdzie umieszczono ów symbol, co on oznacza i czemu ma służyć oraz jaką tajemnicę skrywają pozostałe fotografie. Przeciwko sobie ma żołnierzy korpusu bezpieczeństwa, kierowanych przez bezwzględnego porucznika Jenota, pana życia i śmierci oraz grasujący po okolicy Werwolf. Sam może liczyć jedynie na pomoc leśniczego Kujawy, człowieka o podobnym życiorysie i poglądach. Gdy w życiu Madeja pojawią się kobiety, znajdzie się w śmiertelnej pułapce.

„Serce i magia”

To książka poruszająca ponadczasowy temat miłości, osadzony w realiach magicznego świata. Jak to z miłością bywa, nie brakuje w niej elementów zazdrości, zawiści i sprytnie przemyślanych intryg. Głównym wątkiem jest misja Natana i wykorzystanie jego szczególnego daru dla ratowania dwóch współgrających ze sobą światów: magii i kosmosu.

Trzy siostry czarownice, w połowie wiedźmy i w połowie wróżki żyją w krainie zwanej Zargarią, zlokalizowaną pomiędzy światem ludzi, a bezmiarem kosmosu. Głównym wątkiem fabularnym jest misja Natana (syna wiedźmy Wichory i wodnika) i ocalenie znanego bohaterom świata. Czarownice mają w tej misji swój ogromny udział. Znacząco wpływają na życie i rozwój tej krainy. Zargaria od lat rywalizuje, ale też sympatyzuje ze światem kosmosu, którego niekwestionowany władca zakochał się w jednej z sióstr, poświęcając władzę i rodzinę. Niestety ta miłość kończy się dla niego więzieniem. Największym magiem Zargarii jest czarodziej Bachura, któremu jego pokrętna natura nie przysparza przyjaciół. Jedną z równie oryginalnych postaci jest wróżka Utuja, która odgrywa szczególną rolę w przyrodzie, bowiem każdego roku obdarowuje ptaki głosem specyficznym dla ich rodzaju.

Irena Chołuj - długoletni animator kultury, organizator imprez, konferansjer, choreograf, autor tekstów kabaretowych nagradzanych na ogólnopolskich przeglądach. Jak sama pisze "Od kiedy sięgam pamięcią moje dorosłe, codzienne życie, nieodłącznie wiązało się z pracą z dziećmi i młodzieżą w formie aktywizacji i rozwoju. Zdobyte doświadczenie przekłada się na znajomość psychiki i młodzieńczego slangu. „Serce i magia” to książka zrodzona z pasji i dla pasji. Obserwując zalew mrocznej literatury fantastycznej postanowiłam wykreować postacie kontrowersyjne, wzbudzające sympatię czytelników. To książka dla każdego, kto w codziennej gonitwie pragnie choćby na chwilę oderwać się i przenieść do innego świata, który oferuję na wyciągnięcie ręki. Ciekawa fabuła, pełna zwrotów akcji, zaskakuje i wciąga czytelnika . Humorystyczne teksty sprawiają, że bohaterowie zyskują sympatię pomimo licznych wad”

„Mijanie czasu”

„Mijanie czasu” - Stanisława Kuczkowskiego to historia chłopca, który z jakiejś przyczyny, a może pod presją matki, w wieku „młodzieńczym” jedzie „pociągiem” do małego miasteczka, aby tam poznać nieznanego, zapomnianego ojca. Tam poznaje dziewczynę, która później zostaje jego żoną. Powieść to również perypetie kobiety, która odchodząc od męża musi zmagać się z wszelkimi trudnościami jakie przynosi jej los.

„Mijanie czasu” to skarbnica zawierająca mądre przesłania, które z pewnością przydałyby się wielu młodym ludziom, którym wydaje się, że wiedzą, czego oczekują od życia, a potem okazuje się, że rzeczywistość ich przerasta. Może zbyt wygórowane ambicje? A może po prostu chęć zaistnienia za wszelką cenę? Ojciec Krzysztofa wiedział, iż do osiągnięcia szczęścia nie potrzeba mieć ani wyższych studiów, ani zdrowia, ani pracy. Jednakże trzeba mieć świadomość, że w życiu robiło się wszystko i to z wysiłkiem, i dążyło się do jakiejś idei. Lecz aby dążyć do pewnych idei trzeba mieć głęboką wiarę i wtedy trzeba dać z siebie wszystko, a nie uganiać się za mirażami, bo w przypadku wrażliwej osobowości, zwłaszcza w wypadku doznanego zawodu może tylko niepotrzebnie stworzyć kompleksy. Zresztą „...o człowieku mówią czyny… tak rodzice, jak i społeczeństwo wymaga czynów. W Twoim wieku to albo nauka, albo praca – bo jeśli nawet stworzysz coś innego, to będzie tylko wytwór zdolności, czy talentu. I tym dodatkowym wytworem nie będziesz mógł się zasłaniać – że niby to całkowicie zastąpi tych kilka lat straconych dla studiów...”

„Bez wyboru”

Autorka Lena Nowicz, pisząc książkę pt. „Bez wyboru” pragnie przekazać prawdę o dramatycznych przeżyciach kobiet, które zaszły w niechcianą ciążę. Powieść zawiera szokujące i przerażające fragmenty dotyczące wydarzeń, które miały miejsce w przeszłości w latach 1973 – 1986. Zamysłem autorki jest przypomnienie peerelowskich realiów czytelnikom w średnim wieku oraz przybliżenie niedawnej, a jakże trudnej rzeczywistości młodemu pokoleniu. Zresztą w czasach nam współczesnych kwestia aborcji wciąż wywołuje wiele burzliwych emocji, ma zwolenników, ale przede wszystkim zagorzałych przeciwników. Sądzę, że na podstawie tej lektury niejedna osoba będzie mogła sama odpowiedzieć sobie na pytanie, czy usuwanie ciąży powinno być legalne, czy też wszystkie dzieci, nawet te niechciane, trzeba urodzić.