Książka jest kolejną biografią Agaty Tuszyńskiej, tym razem poświęconą żydowskiej śpiewaczce z warszawskiego getta. Wiera German, zdawała się mieć wszystko czego potrzeba wschodzącej gwieździe: piękny głos, wyczucie muzyki, egzotyczną urodę, a także urzekającą nieśmiałość, która sprawiała, że śpiewała zza sceny obawiając się publiczności. Wiera Gran mieszkała i śpiewała w dzielnicy zamkniętej od wiosny 1941 do lata 1942. Jej życie brutalnie odmienił wyrok za domniemaną współprace z nazistami. Unicestwiona za życia, dobre imię odzyskała dopiero po uniewinnieniu w warszawskim procesie Centralnego Komitetu Żydów Polskich opuściła Polskę w 1950 roku.