Tomasz Jastrun w tej pozycji podejmuje się przybliżenia czytelnikom życia Anny Walentynowicz. Zadanie to z pewnością nie było łatwe gdyż jak sam napisał autor: "…Życie Anny Walentynowicz, które opowiedziała mi do roku 1984,było jak okrutna baśń. Tak je przeżyła i tak o nim opowiadała. Baśnie nie starzeją się i można do nich wracać po latach. Tej baśni na dodatek życie dopisało finał, jak grom z jasnego nieba."