Powieść Historyczna pokazuje jak ciężko było żyć w tamtych czasach .To co się działo w czterech ścianach domu nie wychodziło na światło dzienne .Wykształcenie było najważniejsze .Brak więzi ojca z synem sprawiała ,że szukał w innych pocieszenia bliskości .
Wiele dróg pokonywał wiele znajomości ,odnalazł miłość w której do końca swojej seksualności nie odszukał. Stres życie rodzinne obowiązki przytłaczały ,nie pomagały ,stał się złym brutalnym wobec żony mężem ... . .....
Ojciec sędzia ,matkę stracił wcześnie ,dzieciństwo skomplikowane. Opiekę nad nim i siostra sprawowała ciotka . Przeprowadzka w nieznane mu strony jako dziecko zaczynał z rodziną nowy etap w życiu ...Dorastając zaczyna odkrywać swoją orientację seksualną .Uczy się zdobywa nowe doświadczenia staje się adwokatem ...
Sięgnęłam po ta książkę bo zainteresował mnie tytuł .. nie zachwyciła ,ale przeczytałam ja chciałam dowiedzieć się jak potoczą się jego losy i jego bliskich .Tak mnie wciągnęła ,że dobrnęłam do końca . Specyficzny tekst dużo brutalności i odkrywania seksualność drugim człowieku .

Przemysław Lis Markiewicz tworzy kolejną opowieść, w której centrum znajduje się historia. Tym razem skupia się on na trudnych, burzliwych, pełnych cierpienia losach nie tylko Polski, ale i Ukrainy…

Maciej Żarnowski to Polak wychowany od najmłodszych lat na terenie dzisiejszej Ukrainy. Jego skomplikowane relacje rodzinne znacząco wpłynęły na jego dalsze losy. Jego przyrodni brat - Mykoła, który również został odrzucony przez ojca - utożsamia się jako Ukrainiec. Gdy więc Polacy odzyskują swoją niepodległość w 1918 roku, a Ukraińcy mają nadzieję na to samo (choć skutecznie im to uniemożliwiliśmy), Maciej zaczyna długoletnie rozważania na temat motywów zachowania swoich rodaków…

,,Spowiedź ducha” to książka bardzo intrygująca. Podzieliłabym ją na dwie części – pierwsza z nich opowiada o losach młodego Macieja i wręcz ocieka wszelkiego rodzaju erotyzmem. W kolejnej za to na pierwszy plan wysuwają się losy odradzającej się Polski. Żarnowski, jako ceniony adwokat, bierze czynny udział w porządkowaniu sądownictwa i ustawodawstwa, a to predysponuje go do snucia gorzkich refleksji na temat mentalności Polaków.

,,Spowiedź ducha” nabiera szerszego kontekstu, gdy odniesiemy ją do naszej współczesności. Czy naprawdę Polak Polakowi musi być wilkiem? Czy już zapomnieliśmy do czego prowadzi ludzka zawiść i nienawiść? Sam autor o swej książce mówi tak: ,,powieść ta jest odpowiedzią na zalew głupoty, fałszu, nacjonalizmu i populizmu […] Pokazuje, że niepoprawnie rozumiana jednoznaczność w osądach może być domeną ludzi głupich.”

Choć momentami nieco się dłuży, choć – chyba typowy dla autora – erotyzm czasem szokuje i wręcz wylewa się spomiędzy stron, to mimo wszystko warto tę książkę przeczytać. Bo nic wokół nas nie jest czarno-białe, a nasze przekonania nie są jedynymi, prawdziwymi…

Obecne czasy pełne są kłamstwa i postprawdy - nie wszystko jest takie oczywiste - manipulacji, fake newsów nie brakuje w mediach, już nic nie jest pewne - po której stronie leży prawda? . Również nie brakuje jednoznacznych i krzywdzących sądów, co widać po reakcji większości Polaków na kryzys humanitarny na granicy. ... takie czasy?

„Spowiedź ducha” to odpowiedź na jedyną „właściwą” wersję historii środowiska prawicowego, na próbę budowania etnicznego monolitu w Polsce. Autor książki pragnął pokazać różnorodność oraz to, że człowiek jest stawiany w życiu przed wieloma wyborami i większość z nich jest niejednoznaczna.

O czym jest ta książka?

To odważna powieść obyczajowa posiadająca nietuzinkowe tło. Ta powieść to odpowiedź na zalew głupoty, fałszu, nacjonalizmu i populizmu. Jest przeciwstawieniem się dla poszukiwania bezwzględnych i łatwych ocen. Wskazuje, albowiem to, iż błędnie rozumiana jednoznaczność w osądach może być domeną ludzi głupich.

„Życie nie jest proste i jednoznaczne, a ludzi trzeba szanować i nie narzucać im swojego sposobu na życie”.

Sam autor życzyłby sobie, aby czytelnicy nie potępiali Macieja i nie rzucali w niego kamieniami, gdyż sami być może nie są bez grzechu. Oczywiście od nas zależy jakiego osądu, wyboru dokonamy - to my decydujemy - ale jak tak wnikliwiej się czemuś przyjrzymy nie wszystko już jest takie jasne i pewne...

„Spowiedź ducha" jest jego drugą książką, ale pierwszą o charakterze beletrystycznym, mimo że gdy zaczynamy ją czytać można mieć wrażenie, że będzie to jakaś rozprawka polityczna dotycząca naszej rzeczywistości. Tymczasem jest to opowieść o życiu Macieja Żarnowskiego, którego los sprawił, że miał możliwość żyć w różnych okresach historycznych i miejscach. Urodził się w Polsce, wychował na Litwie, kształcił się w Wiedniu, mieszkał w Poznaniu. Był świadkiem wielu wydarzeń, a tym samym przemian, jakie zaszły w sferze społecznym, politycznym i egzystencjalnym.

(...)
Powieść w pierwszych rozdziałach przypomina literaturę obyczajową, gdyż skupia się na dorastaniu małego chłopca, który nie mając odpowiednich wzorców, zbiera doświadczenia wśród swoich przyjaciół. Zwłaszcza podkreślona jest tu sfera seksualności, z której wyłania się znaczenie edukacji w tym względzie. Jej brak powoduje, że Maciej swoje pierwsze kontakty seksualne przeżywa z młodym przyjacielem, a to naznaczyło jego preferencje w dalszym życiu. Wraz z kolejnymi latami dorastania, wchodzenia w dorosłość i potem jako uznawany sędzia, obserwuje to, jak zmienia się świat i wyrabia sobie swój własny pogląd na to, co się wokół dzieje.
Poprzez jego życie autor pokazuje różnorodność ludzkiej natury, podatność na zewnętrzne wpływy i manipulacje. Podkreśla, że w życiu zawsze mamy wybór i możemy decydować, po której stronie staniemy.
https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2022/01/988-spowiedz-ducha.html

Wszystkie powieści, choć „udają” historyczne, są wyłącznie obyczajowe, choć każda z nich ma jakieś tło. „Spowiedź ducha” to odpowiedź na jedyną „właściwą” wersję historii środowiska prawicowego, na próbę budowania etnicznego monolitu w Polsce. Autor chciał pokazać różnorodność oraz to, że człowiek jest stawiany w życiu przed wieloma wyborami i większość z nich jest niejednoznaczna.

Główny bohater to ambitny, choć pogubiony Maciej Żarnowski, któremu pomimo licznych potknięć udaje się założyć rodzinę, skończyć studia i otworzyć kancelarię adwokacką.

Nie ma tutaj wątków autobiograficznych. Natomiast łatwiej mi zrobić z bohatera adwokata, gdyż autorowi nie jest obcy ten zawód - zna historię adwokatury i wie, jak ona funkcjonowała w czasach, w których dzieją się wydarzenia z powieści. A ponieważ w jego powieściach jest już za dużo prawników, przeto, szykując się do napisania kolejnych, gdzie będzie więcej lekarzy, Przemysław Lis-Markiewicz studiuje w tej chwili intensywnie historię medycyny.