„Córy” Natalii Sobieskiej to zajmująca i szalenie interesująca opowieść fantasy, w której jawa łączy się w nierozerwalny sposób ze snem, a fikcja z rzeczywistością, która okazuje się być dużo bardziej złożona niż wydaje się to każdemu zwykłemu zjadaczowi chleba. Światu grozi ponadto śmiertelne niebezpieczeństwo, któremu zaradzić może tylko Nastia Warmud: zwykła z pozoru dziewczyna, która włada jednak mocą zdolną ocalić każdy z istniejących równolegle światów.
(...)
Natalia Sobieska nie odkrywa niniejszą książką Ameryki, jednak „Córy” są naprawdę udaną opowieścią fantasy. Wątki nadprzyrodzone i fantastyczne mieszają się tutaj z opowieścią o przyjaźni, miłości, radości i smutku, co jest samo w sobie bardzo ciekawą i zgrabną mieszanką. Mieszanki tej nie nazwałbym co prawda wybuchową, ale jako pomysł na spędzenie czasu z interesującą, ciekawą i przyjemnie lekką lekturą „Córy” wydają się być dobrym wyborem. 
cała recenzja na stronie - https://cosnapolce.blogspot.com/2020/12/cory-natalia-sobieska.html

Nastia Warmud do niedawna do niedawna wiodła zupełnie normalne życie obfitujące w radości i smutki oraz nastoletnie problemy, jednak od pewnego czasu w jej snach zagościła Sandra – kobieta z zupełnie innych czasów. Ubiera się skąpo, jest najważniejsza w Osadzie Rekrutów, doskonale walczy, zajmuje się również rachunkami, dostawami, ale i dzieci chętnie do niej zaglądają, bo i dla nich nie skąpi czasu i często raczy je jakimiś porywającymi opowieściami. Nastia śni o życiu Sandry i zaczyna je współprzeżywać. Sny przestają być dla niej formą wypoczynku, a kolejnym wyzwaniem, któremu stara się sprostać. Nagle jej życie wywraca się do góry nogami – coraz częściej traci kontakt z rzeczywistością i zasypia w najmniej odpowiednich momentach, do tego jej ojciec znika w tajemniczych okolicznościach, a w domu pojawia się nieznajomy mężczyzna, który mówi jej jakieś niestworzone rzeczy. Nastia jest coraz bardziej przerażona… Na szczęście zawsze może liczyć na swoją przyjaciółkę – Emmę i jej brata – Krystiana. Okazuje się, że jest kimś niezwykłym, a w tej szarej rzeczywistości, która ją otacza, w magiczny sposób współistnieją dwa miejsca, ukryte dla oczu zwykłych zjadaczy chleba. Dwie rodziny/klany od lat toczą ze sobą spór, którego powodu nikt już do końca nie pamięta, ale teraz każda z nich chce, aby Nastia do nich dołączyła. Sny też przestają być tylko snami i wyłania się z nich świat, który istnieje w zupełnie innym wymiarze i czasoprzestrzeni – łączy ich jedno – osoba Nastii…

Czego od niej oczekują? Czy jest w niebezpieczeństwie? Czy nastolatka poradzi sobie z tym, co przyniosło jej życie?

Natalia Sobieska skonstruowała niezwykle ciekawą i porywającą powieść fantastyczną, która z każdą stroną wciąga czytelnika coraz bardziej. Autorka buduje napięcie, równolegle ciągnie kilka wątków, światy i historie z pozoru zupełnie rozdzielne, z biegiem akcji zazębiają się, nakładają na siebie, aż w końcu łączą w jedną opowieść, gdy rozmowy prowadzone są nie tylko w sposób tradycyjny, ale także jako wymiana myśli, a magia nikogo już nie dziwi.

Nastolatce przypada w udziale niezwykle ważna misja – musi ratować swoją rzeczywistość, a także świat Sandry, ale żeby to uczynić, musi najpierw odnaleźć ojca i doprowadzić do spotkania z głowami dwóch rodzin…

W książce znajdziemy całą gamę uczuć: miłość, przyjaźń, oddanie, radość, strach, ból, rozczarowanie, zaskoczenie, nienawiść.

Każdy dzień zbliża nas do zagłady świata, ale jest też szansą na to, by go ocalić…