Książka bardzo mi się podobała. Tematyka bardzo refleksyjna, stąpająca po gruncie duchowości, a do tego przesycona elementami psychologicznymi. Pierwszy raz czytałam powieść, w której zawarte zostały elementy cygańskiej kultury i wywarła na mnie pozytywne wrażenie.
Akcja książki rozpoczyna się w hospicjum, gdzie główny bohater w tej chwili będący już starszym człowiekiem wraca pamięcią do swojej młodości i próbuje rozwiązać pewną zagadkę. A sekret sprzed wielu lat dotyczy szmacianej lalki… Będą małym chłopcem znajduje pacynkę na polu, niestety znalezienie właścicielki staje się niemożliwe. Historia nie byłaby tak ciekawa, gdyby nie fakt, że z laleczki emanuje pewna energia. Dzięki niej mężczyzna przeżywa w swoim życiu wiele przygód i odnajduje własne przeznaczenie. Mimo ciągu zdarzeń, czasami niewytłumaczalnych i czasami magicznych, które wywołuje lalka, całe życie bohatera, od momentu jej znalezienia oddane jest w ręce Boga. To właśnie ON otacza go opiekę w każdej sytuacji, daje siłę na przetrwanie i pokonywanie wielu trudności. A jest ich niemało, ponieważ powieść osadzona została w ciężkich i przygnębiających czasach wojny.
Niesamowicie dogłębna i bardzo refleksyjna próba odkrywania mechanizmów wpływających na nasze przeznaczenie.

Książka „Rozplatając warkocz papuszy“ pozostawia po sobie chwile zadumy. Skłania do zatrzymania się, by przyjrzeć się własnemu Istnieniu i zastanowić się czym dla każdego jest życie i co jest w nim ważne. Pokazuje, że życie każdego z nas jest jak droga, na którą wkraczamy z chwilą narodzin. Podążamy przez jej kolejne etapy, kierując się własnymi wyborami ale czasami to los ukierunkowuje nasze działania. Zwłaszcza, gdy to przeszłość puka do naszych drzwi, pragnąc pokazać nam dokąd mamy iść.

http://ezo-ksiazki.blogspot.com/2020/02/555-rozplatajac-warkocz-papuszy.html