Trudno zaprzeczyć, że tytuł tej publikacji jest szalenie chwytliwy i intrygujący, z drugiej jednak strony, trudno też oprzeć się wątpliwości, że zakodowana w tytule tajemna nauka, okaże się kolejną wersją cudownego poradnika pełnego trywialnych oczywistości i zgranych do bólu frazesów na temat sztuki życia.„Energia płynie w tym, na czym się koncentrujesz” – czytamy na obwolucie tej niewielkich rozmiarów książki i z jednej strony czujemy, że oto spełniają się nasze złe przeczucia, a z drugiej, czujemy się jednak zachęceni, by skoncentrować swoją energię na tych kilkudziesięciu stronicach. Obietnica przeniesienia się choć na chwilę na Wyspy Hawajskie okazuje się bowiem zbyt kusząca, by zbyć ją wzruszeniem ramion.
Po paru godzinach lektury okaże się, że dobrze wybraliśmy. Choć może inaczej, nie tyle samej lektury, co przemyśleń z nią związanych, bo nie chodzi o to, by książkę tę przeczytać, ale by ją przestudiować. Przefiltrować to, o czym pisze Autor przez własne doświadczenia i własną wrażliwość, odważyć się na to, by zdefiniować problemy, które nas męczą i męczyć nie chcą przestać, bo głęboko zapuściły korzenie w naszej podświadomości i choćbyśmy nie wiem jak bardzo starali się je wygłuszać czy zwyczajnie ignorować, one nie tyle nie chcą zniknąć, co zwyczajnie chcą oddziaływać na każdą naszą aktywność. Wiadomo, że zamiatanie śmieci pod dywan nie jest wcale sprzątaniem, ale w istocie działaniem jeszcze bardziej szkodliwym, niż gdyby nie robiło się nic.
W jednej ze swoich piosenek, która choć powstała już parę dekad temu, ale wciąż jest grana przez stacje radiowe i na koncertach, śpiewa Beata Kozidrak z zespołu Bajm taką oto frazę: „Wspomnienia palą mnie jak słońce, wspomnienia jak lawa gorące.” Te wspomnienia to często nigdy nie załatwione sprawy i problemy, wszystko to, co zamietliśmy pod dywan i co zamiast stopniowo znikać i tracić na wyrazistości, wciąż generuje negatywną energię, która zatruwa umysł i hamuje rozwój. Jedynym sposobem więc, by pozbyć się tego niepotrzebnego balastu, jest po prostu oczyszczenie. Oczywiście sam proces prosty nie jest, ale już samo uświadomienie sobie takiej potrzeby i podjęcie wyzwania znacząco może pomoc w procesie samouzdrawiania. Na tym właśnie skupia się Filaber w swojej pracy, na inspirowaniu do podjęcia wyzwania, by systematyczną pracą opisaną przez siebie metodą pomóc tworzyć życie na nowo.
Wojciech Filaber mieszka obecnie w Londynie, gdzie ukończył studia licencjackie z Psychologii na Universytecie Middlesex. Podróż to Tajlandii w 2004 roku spowodowała, że zainteresował się także buddyzmem. W chwili obecnej jego wachlarz zainteresowań dotyczy takich dziedzin jak psychologia, psychoanaliza i psychoterapia. Interesuje go generalnie wszystko, co pozwala na dokonanie pozytywnej zmiany w jakości życia i w książce „Huna. Sekretna nauka”, dzieli się swoimi odkryciami. Dzieli się i przekazuje też pozytywną energię, a wraz z nią kierunek działań. Pracę ze sobą proponuje zacząć od przywrócenia umysłu do stanu „zero”, co kojarzyć się może z formatowaniem dysku, które czasem trzeba zaaplikować komputerowi, by go oczyścić. Autor dowodzi, że dzięki opisywanej przez siebie hawajskiej metodzie, każdy może odrestaurować swoje życie, by zacząć nowy etap harmonii i bogactwa. Twierdzi, że metoda ta, zwana ho’oponopono, jest na tyle prosta w użyciu, że może być zastosowana bez względu na sytuację i okoliczności, w których dana osoba się znajduje. Można jej używać w trakcie podróży, w czasie spożywania posiłku, a nawet w trakcie snu. „Wymaga ona naturalnie trochę pracy – jak przyznaje sam autor - ale w rezultacie wnosi dużo szczęścia, miłości i energii do życia.” Nie trzeba mu wierzyć na słowo, można sięgnąć po jego książkę, a dodatkowo po inne prace poświęcone Hunie, których tytuły znaleźć można w załączonej do niniejszej pozycji bibliografii.
https://sztukater.pl/ksiazki/item/27579-huna-sekretna-nauka.html
