Na pierwszy rzut oka książka Lidii Tasarz wygląda przeciętnie – jest dość cienka, nie posiada twardej oprawy, a i w środku nikt nie pokwapił się o to, by w jakikolwiek sposób przyciągnąć wzrok czytelnika. Na szczęście to tylko pozory. Prawdziwe bogactwo kryje się w kolejnych zdaniach i rozdziałach. Wciągająca fabuła, historia przeżywana z perspektywy dwóch głównych bohaterów i świetny język pozwalają czytelnikowi przenieść się do literackiego świata i zapomnieć o codzienności. Prawdziwy majstersztyk wśród powieści kryminalnych.

więcej na stronie:http://dlalejdis.pl/artykuly/bez_wyjscia_recenzja

Już w pierwszym rozdziale książki autorka stawia na mocne uderzenia, natychmiast wciągnięci jesteśmy w wir podstępu i manipulacji, zaś kolejne strony upewniają nas, że trafiliśmy do świata, w którym kłamstwa i pozory są na porządku dziennym. Sporo niebezpiecznych sytuacji, zagadkowych śledztw, zaskakujących uprowadzeń, wszystko podszyte terrorystycznym klimatem i nielegalnymi działaniami. Ponownie udało się umiejętnie rozłożyć napięcie w powieści, lecz tym razem zabrakło mi głębi, która tak oczarowała mnie poprzednio. Natomiast wszystkie wątki zgrabnie połączono prowadząc ku atrakcyjnemu zakończeniu.

Liczyłam na kontynuację frapującego zagłębiania się w osobowość kluczowej postaci, ale przeznaczono na to mało miejsca. Za to sympatycznie wpleciono romantyczne nuty, będące potwierdzeniem, że w każdy momencie życia miłość potrafi uskrzydlać, dodawać odwagi, prowadzić ku zrozumieniu. Narracja prowadzona z dwóch perspektyw, Agaty i Konrada, przy czym kobiece wydanie bardziej mnie do siebie przekonało, zaś męskie pełniło rolę uzupełniającą. Książka może okazać się przyjemną propozycją na reset po ciężkim dniu pracy, chwilowym oderwaniem myśli od nękających problemów, czy zwykłym wypełnieniem czasu w towarzystwie dających się lubić postaci, agentów zaangażowanych w niełatwą misję.

http://bookendorfina.blogspot.com/2018/11/bez-wyjscia-lidia-tasarz.html