Przepis na szczęście?
Jeśli tak, to króciutki ;) ... Książka ma tylko 30 stron, więc treści w niej zbyt wiele, siłą rzeczy, nie ma... No ale tak do końca źle to książce nie robi, nieważna jest bowiem ilość, lecz jakość - prawda?
Na upartego można powiedzieć, że Wioletta Wilczyńska powtarza dobrze znane prawdy, by nie rzec: banały... Co bowiem oferuje książka? Podkreślenie wagi wybaczania, sobie i innym, znaczenie zaprzestania narzekania na wszystko wokół, potrzebę zmiany myślenia na pozytywne, zdefiniowania własnych potrzeb, a do tego siłę wiary w samego siebie, w Boga, w moc którą daje dzielenie się dobrem z innymi... Banały? Troszkę tak... 
Czy to jednak oznacza, że w żadnych książkach banałów nie należy powtarzać? Jakby się uprzeć, całe życie człowieka obraca się wokół banałów... Są to jednak banały istotne, nie sposób bez nich funkcjonować. Trochę podobnie jest z "Żyć szczęśliwie..." - treść dobrze znana z innych pozycji, ba!, z samego życia, jednak czasem nie ma nic złego w tym, że się o czymś takim poczyta. Może nawet taka książkowa pigułka o życiowych banałach okaże się w czymś pomocna? ;)
Mimo krótkiej treści, może troszkę banalnej formy - polecam. Te 30 stron to niewiele, więc nie stracicie zbyt wiele czasu ;) A może jednak będzie to czas fajnie spędzony.