Opinie o książce: "Wiara, Nadzieja, Miłość"

Okładka
Diana jest uczennicą trzeciej klasy gimnazjum. Trudny okres, niby jeszcze człowiek nie jest dorosły lecz już nie dziecko. Moment przejścia okazał się być dla niej zgubny. Dziewczyna ma problemy z emocjami. Boi się otworzyć na ludzi. Jest typem szarej myszki, która nawet jedynej zaufanej przyjaciółce Jowicie nie jest w stanie zdradzić wszystkich swoich uczuć. Kiedy nowo poznany chłopak ośmieszył ją w Internecie, próbuje znaleźć powód, bo przecież w ogóle jej nie znał. Szuka winy w sobie. Postanawia zmianę. I tutaj zaczyna się historia. Z pozoru niewinna przemiana zmienia się w zagrażającą życiu chorobę. Diana wraz z traconymi kilogramami...

Opinia

Awatar użytkownika
Agnieszka Krizel
(anonimowy)

Autorka porusza tutaj ważne aspekty w życiu ludzi otyłych, którzy tak jak my mają swoje życie, marzenia, pragnienia uczuć, chcą być kochani, realizują się zawodowo, społecznie. Pokazuje też, jak łatwo takich ludzi złamać, wyrządzić im krzywdę fałszywymi obrazami ich wizerunku, okraść z wiary w ludzi, nadziei w siebie i poczucia własnej godności. To też rodzaj lekcji pokory dla tych, którzy stoją z boku i oceniają tylko przez pryzmat tego, jak ktoś się prezentuje, wygląda. 

W Dianie zakłębiło się wiele emocji, niewykrzyczanych słów, by iskierka zapaliła pomysł, plan do dalszego działania. Z jednej strony niby niewinna walka o samą siebie, z drugiej zaś próba udowodnienia światu, że jak się bardzo chce, to można wiele. Przyznaję, że siła, determinacja i hart ducha, jaki z niej emanował mogą stać się inspiracją dla wielu innych. Młoda dziewczyna a taki ogrom poważnych doświadczeń. 


„Wiara, Nadzieja, Miłość” to tylko pozornie prosta historia o próbach zmiany swego życia. To przede wszystkim opowieść o sile, dorastaniu, dojrzałych emocjach, ratowaniu własnego „ja” kosztem zdrowia i kłębiących się odczuć. Pierwszoosobowa narracja pozwala spojrzeć nam psychologiczne aspekty wykreowanej przez autorkę postaci. Płynność fabuły pozwala wejść nam w świat młodziutkiej Diany szybko i precyzyjnie. 

https://nietypowerecenzje.blogspot.com/2018/03/przedpremierowo-patronat-medialny-wiara.html

9 kwiecień 2018 10:02

Opinia

Przedpremierowo

Awatar użytkownika
Justyna
(anonimowy)

Książkę można podzielić na dwie kategorie, z jednej mamy tutaj motywację, by zacząć ćwiczyć, dobrze się odżywiać, co mnie skłoniło do refleksji nad swoim ciałem ;D Ale mamy też tutaj aspekt akceptacji drugiego człowieka takiego jakim jest. 
Osoby otyłe też mają uczucia, też mają lustra i widzą się na co dzień, więc nie trzeba im tego uświadamiać jeszcze bardziej przez docinki, głupie komentarze, czy jawne chamstwo. Może to choroba, może świadomy wybór, ale trzeba każdego traktować po ludzku, a nie jak obiekt drwin. Nikt nie wie, jak będzie wyglądał za miesiąc, rok, pięćdziesiąt.
Tolerancja jest ważna, a od tego zależy samopoczucie czy nawet życie innych osób. Dobrze, ze Diana nie była sama, dobrze, ze miała wsparcie. Takie osoby też czeka coś pięknego, tylko trzeba uwierzyć. 
Każde ciało: grube, chude, wysokie czy niskie zasługuje na akceptację jego posiadacza, bo jeśli dobrze czujemy się w środku to nasza pewność siebie aż z nas promieniuje, a to jest najważniejsze. Kochajmy się :) 
Myślę, że książka jest idealna właśnie dla młodszych odbiorców (gimnazjum czy już nawet podstawówka). Trzeba dzieci uświadamiać, że są piękne takie jakie są, że dobro i piękno drugiego człowieka pochodzi ze środka, a nie z ciała jakie posiada. Myślę, że książka może wiele nauczyć i wnieść do życia każdego z nas. 
Ja polecam i Wam radzę ją poznać, bo warto!

http://www.coraciemnosci.pl/2018/03/wiara-nadzieja-miosc-monika-jagodzinska.html

20 marzec 2018 07:16

Znajdź nas na Facebooku

Partnerzy

Subiektywnie o książkach
Dwumiesięcznik SOFA
Wydawnictwo Psychoskok
Wydawnictwo MG
Kuźnia Literacka
Zażyj Kultury
Fundacja  Polonia Union
Kulturalne rozmowy - Sylwia Cegieła
Sklep internetowy TylkoRelaks.pl
CoCzytamy.pl