W mojej ocenie autorka wykonała kawał dobrej roboty oddając w ręce czytelnika świetnie skonstruowaną książkę. Wyszczególnione pozytywne rezultaty zastosowania  metody kynoterapii były dla mnie nad wyraz zaskakujące. Dogoterapia w pigułce to cenne źródło wiedzy przydatnej dla pedagogów, terapeutów oraz osób zainteresowanych zagadnieniem rehabilitacji  z wykorzystaniem psa. Polecam!

http://zakladkadoksiazek.pl/recenzje/marta-paszkiewicz-dogoterapia-w-pigulce

Przyznaję się bez bicia – obok tego, że jestem kompletnie sfiksowana na punkcie książek, że mogłabym je dniami i nocami wiecznie wąchać, miziać, macać, no i oczywiście, że czytać, mogę bez cienia wątpliwości postawić swoją miłość do zwierząt, a w szczególności do psów. Jeżeli kiedyś na ulicy byliście świadkami takiej oto sytuacji: że idzie niziutka blondyneczka i na widok słodkiego psiaka (a dla niej każdy psiak jest słodki) dostaje kompletnego szału i ogromnej radości, to z pewnością tą osóbką byłam ja. Tak, nie potrafię przejść obojętnie obok żadnego zwierzaka, zwłaszcza, kiedy ten biegnie w moją stronę i łasi się do moich nóg. Wtedy 30 minut wyjęte z życia właściciela! Nie dziwi więc chyba fakt, iż kiedy mam tylko okazję lubię zgłębiać tematy związane właśnie z psami i równie mocno miłuję się w czytaniu o nich. Między innymi dlatego sięgnęłam po Dogoterapię w pigułce. Nie od dziś raczej wiadomo, że psy mogą pomóc człowiekowi na wiele sposobów. Nie mam tu tylko na myśli tych, które pracują w służbach porządkowych, czyli odnajdują ludzi w gruzach, czy pod śniegiem, pracują w policji, odnajdując ładunki wybuchowe, czy też narkotyki. Mam także na myśli psy, dzięki którym, człowiek może powrócić do zdrowia, może nie w 100%, ale jednak do znacznie lepszego stanu niż miałoby to miejsce bez naszych czworonożnych pupili. Właśnie z tym dość trudnym i specyficznym tematem postanowiła zmierzyć się autorka tej króciutkiej książeczki. Marta Paszkiewicz z zawodu jest psychologiem zwierzęcym, należy także do Stowarzyszenia takich psychologów. Dodatkowo od 12 lat prowadzi zajęcia indywidualne z języka obcego dla dzieci szkół podstawowych i gimnazjalnych. To wszystko pokazuje, że zdecydowanie zna się ona na tym, o czym pisze. 
„Psy widniejące na liście psów ras niebezpiecznych: 1.                  Amerykański pit bull terier 2.                 Dog argetyński 3.                 Buldog amerykański 4.                 Tosa inu 5.                  Rottweiler 6.                 Akbash dog 7.                  Owczarek kaukaski 8.                 Moskiewski stróżujący 9.                 Perro de Presa Canario 10.             Anatolian karabash 11.               Perro de Presa Mallorquin”



Choć króciutka (bo składa się jedynie z 73 stron) to zawiera naprawdę sporo wiedzy na temat dogoterapii. Może stąd dowiedzieć się m.in. jakie są klasy psa terapeutycznego i czym się one od siebie różnią, kim jest specjalista-kynoterapeuta, co może, a czego nie może robić, a także na czym konkretnie polega dogoterapia, kiedy mamy do czynienia z konkretnym schorzeniem u dziecka. Niektórzy mogą uważać, że to jest zwyczajnie męczenie zwierzęcia, ale ja uważam, że jeśli wszystko ma odpowiedni przebieg i zajęcia takie są w prawidłowy sposób przeprowadzane to jednak psu nic złego się nie dzieje. Książeczka ta może się wydawać być nawet pracą licencjacką czy też magisterską, bowiem ma podobny układ. Zawiera wiele ciekawych informacji, których nawet taki miłośnik czworonożnych przyjaciół jak ja mógł nie znać, ba, nawet mógł o nich nie słyszeć. Całość napisana jest zrozumiałym językiem, bez żadnych specjalistycznych pojęć czy wyrażeń, tak aby każdy w łatwy sposób mógł przyswoić przedstawioną tutaj wiedzę. 

„Szkolenie specjalistyczne
(…) polega na ciągłym utrwalaniu wyuczonych komend i nawyków. Zwiększa się wtedy stopień trudności podczas wykonywania powierzonych psu zadań oraz dodaje nowe elementy do ćwiczeń. Należy zwiększać odległość psa od przewodnika. (...)”
Myślę, że każdy kto jest miłośnikiem psów, albo zwyczajnie interesuje go tematyka związana z dogoterapią powinien sięgnąć po tę pozycję. Pozna tutaj wiele ciekawych pojęć i pogłębi swoją dotychczasową wiedzę na ten temat. Ta książeczka rozwiewa wszelkie wątpliwości na temat tego, czy dogoterapia jest dobra tylko dla jednej ze stron w niej uczestniczących, czyli chorych dzieci. Polecam.

Pamiętacie słowa piosenki śpiewanej przez Natalię Kukulską: Bo ona ma małego psa i jest dla niego duża? Psy, bo o nich będzie mowa w tej recenzji, od wieków żyją blisko ludzi, z ludźmi. Ale dopiero całkiem od niedawna wykorzystywane są jako terapeuci. I o tym jest książeczka Marty Paszkiewicz zatytułowana Dogoterapia w pigułce. Pies od zawsze był pomocnikiem oraz towarzyszem. (s. 16) Dogoterapia lub kynoterapia – tak nazywa się terapia z udziałem psa. Głównym jej celem jest poprawa zdrowia osoby chorej – zarówno dziecka, jak i dorosłego. Dostosowuje się ją do indywidualnych potrzeb i możliwości chorego. Dogoterapia jest wykorzystywana także do resocjalizacji. W końcu nie bez kozery mówi się, że pies to największy przyjaciel człowieka i chętny do pomagania na różne sposoby.   Pies-terapeuta posiada trzy podstawowe cechy. Powinien być psem społecznym, przewidywalnym oraz istotą reprezentującą posłuszeństwo rozumne. (s. 34) Dwie pierwsze cechy wydają się być oczywiste, trzecia znacznie mniej. Bo psy są jak ludzie – mają różne charaktery, osobowości i różny poziom inteligencji. Byłam zdumiona, jakie cechy psa wpływają na to, że ludzie im bardziej ufają! Powiem tak, kocham psy, jestem psiarą, ale wbrew temu, co pisze autorka, małym psom nie do końca ufam z powodu doświadczeń życiowych. Jest też mowa o różnego rodzaju korzyściach płynących z kynoterapii. Dlatego też dobór psa odpowiedniego do terapii nie jest takim prostym zadaniem. Marta Paszkiewicz w swoim mini przewodniku w jasny i przejrzysty sposób opisuje cechy psa-terapeuty, jego wybór i szkolenie. Ważne informacje dotyczą celów terapii z udziałem zwierząt oraz korzyści, jakie przynosi dogoterapia. Autorka wymienia również rasy, które nie są wykorzystywane w dogoterapii z powodu niebezpieczeństwa. Nawet szkolenie psa nie jest w stanie zmienić jego genotypu. (s. 38) Stąd też mnogość psich ras i ich predyspozycji genetycznych wykorzystywana w różny sposób przez człowieka. W trzeciej części Dogoterapii w pigułce moja jest o praktycznych aspektach dogoterapii – w zależności od choroby, deficytów rozwojowych, różnych typów niepełnosprawności autorka wymienia odpowiednie ćwiczenia i pokrótce je opisuje. Szkoda tylko, że nie ma zdjęć. NIE WOLNO BIĆ PSA!!! (s. 42) To jest podstawowa zasada związana z nauką posłuszeństwa czworonoga, którą powtarzam za autorką. Lecz i kynoterapeuta – czy to wolontariusz, czy amator, czy specjalista – musi przestrzegać pewnych zasad zawartych w Kodeksie Kynoterapeutycznym. Kynoterapeuta utożsamia malarza, pies – pędzel, dziecko zaś obraz. Malarz chwyta pędzel i prowadzi go w różne strony, dysponuje nim według swego uznania w taki sposób, aby obraz wyglądał lepiej. (s. 72) Dogoterapia w pigułce to mini poradnik, mini podręcznik zawierający najważniejsze informacje na temat dogoterapii dla przyszłego kynoterapeuty. Terapia z udziałem psa cieszy się w naszym kraju coraz większym zainteresowaniem i popularnością. Informacje podane są w jasny i przystępny sposób, zaś najważniejsze z nich zostały wypunktowane. Zaproponowane ćwiczenia można w zabawie wykorzystać ze swoim pupilem, a osoby bardziej zainteresowane tematyką znajdą wiele propozycji w bibliografii. Pamiętajcie, samo przebywanie z psem wpływa na Wasze zdrowie!

Terapia z udziałem psa nazywana dogoterapią lub kynoterapią niesie ze sobą wiele korzyści. Najważniejsze informacje na ten temat teraz mogą zdobyć wszyscy, którzy chcieliby wykorzystać zdobyte wiadomości w pracy terapeutycznej.

Tematyka została zaprezentowana w jasny, łatwy do zrozumienia sposób. Autorka wskazała zalety jakie niesie ze sobą kynoterapia w odniesieniu do konkretnych grup chorych i niepełnosprawnych.

Dokładny opis cech jakimi powinien charakteryzować się pies wykorzystywany do pracy terapeutycznej umożliwia dokonanie wstępnej, samodzielnej oceny predyspozycji konkretnego psa. Zaletą pozycji jest także omówienie najważniejszych założeń Kodeksu Kynoterapeuty oraz prezentacja przykładowych ćwiczeń, które można wykorzystać w pracy z uczestnikami terapii.

„Dogoterapia w pigułce” to doskonały podręcznik dla przyszłego kynoterapeuty, który pragnie doskonalić warsztat pracy. Bogaty materiał źródłowy wykorzystany w pozycji prezentuje załączona bibliografia.


„ Bądź dobry dla zwierząt, a cały świat będzie twój” 

                                                                  Marta Paszkiewicz 




To idealny wstęp do książki o takiej tematyce. Jest to świetna książka, która uświadamia nam o możliwości i postępach jakie daje dogoterapia. Dla mnie to świetna książka i cieszę się że miałam okazję by ją przeczytać, poznać takie możliwości. Bardzo się cieszę że miałam okazję przeczytać tą książkę/ poradnik , ponieważ to naprawdę świetna spraca. Jest napisana książka w bardzo prosty oraz przejrzysty sposób jak możemy się leczyć z udziałem psów.Niewątpliwą zaletą są dokładnie opisane, wytłumaczone zasady zachowań i charakterów, jakie powinien posiadać nasz czteronożny przyjaciel, aby mógł spisać się jako pomocnik terapeuty.



Super  że  autorka przygotowała kilka  przykładów chorób i niepełnosprawności, w których metody kynoterapii potrafią działać cuda. Z przyjemnością i z czystym sumieniem wam ją polecam ! Ciesze się że mogłam dowiedzieć się z tej książki tyle ważnych rzeczy.