"Kiedy zamykam oczy, wyobrażam sobie łąkę pełną kwiatów i motyli. Wbiegam na nią bosymi stopami i tańczę, jestem młoda i pełna sił... A potem widzę siebie nieco starszą i starszą, ale wciąż tak samo szczęśliwą, tak samo świeżą jak skrzydła motyla, ale kiedy otwieram oczy, motyle znikają i znowu jestem sama. Piękne, wartościowe życie jest jak taniec z motylami... Chciałabym, by moje znów takie było".

Zuza jest 38-letnią kobietą, która mieszka w Toruniu. Maluje na rynku portrety, przyjaźni się z Grzegorzem i wiedzie nudne, szare życie. Bez celu. Bez ambicji. I bez głębszego sensu. W Pradze zostawiła swoją przeszłość - uciekła, kiedy spotkał ją ogromny zawód miłosny. Porzuciła ciotkę, przyjaciół i to, co naprawdę kochała, a w Polsce postanowiła zacząć wszystko od początku. Po tych wszystkich latach nie czuje się spełniona. Maluje bez przekonania kolejne twarze, a rutyna dominuje w jej życiu. Wszystko odmienia spotkanie przy kawie ze stałą klientką, która namawia na powrót do przeszłości, a przynajmniej na odwiedziny u ciotki, która wychowała Zuzę po śmierci rodziców. Nie jest to łatwa decyzja, ponieważ od dawna nie była w Pradze, ale stawia wszystko na jedną kartę... i jedzie. Wydaje się, że ciotka jest w doskonałej formie, zabiera Zuzkę na zakupy, na kawę i miło spędzają czas. Życie bywa jednak okrutne i dziewczyna nie cieszy się długo z powrotu w rodzinne strony. Los zabiera jej jedyną tak bliską osobę, a tym samym całkowicie odmienia jej życie. Ciocia Rose, znana aktorka, pozostawia bowiem zapis w testamencie, jakiego się zupełnie nikt nie spodziewał. Komplikuje nim życie dziewczyny, jej przyjaciela - zmuszając ich, chociażby do przeprowadzki do Pragi.

Od tego momentu akcja pędzi jak szalona, a życie Zuzanny i Grzegorza zmienia się z minuty na minutę. To, co wydawało się pewne i stałe, zostaje zburzone jednym listem. A młodzi muszą się zmierzyć nie tylko z rodzinnymi problemami i zagadkami, ale też z wyzwaniem zawodowym, jakie pozostawiła im ciotka. Prowadzenie szkoły, zatrudnianie nauczycieli, przygotowywanie musicalu na cześć Rose zajmują Zuzę i nie pozwalają jej przeżyć żałoby. Ani przemyśleć wszystkiego, co ostatnio się wydarzyło i czego się dowiedziała.

Miłość? Pojawia się i miłość - zaskakująco i w najmniej oczekiwanych okolicznościach. Sukces? Czy w ogóle jest możliwe, żeby sukces odniósł ktoś, kto przychodzi z ulicy i zajmuje kierownicze stanowisko - i to w dziedzinie, na której się totalnie nie zna? Podróże? Jest i podróż - w samo serce Afryki...

Nie jest to książka, przy której można się nudzić. Sytuacja bohaterów zmienia się błyskawicznie, kłopoty nawarstwiają się, ale też szczęście dosięga tych, którym powinno być pisane. Autorka pisze świetnie - bez dłużyzn i niepotrzebnych opisów. Emocje są wyważone - a jest ich cała gama - od rozpaczy po euforię. I tak naprawdę jedyne, czego mogę się przyczepić, to nierealność całej historii. Nie wiem, czy możliwe jest tyle zbiegów okoliczności w tak krótkim czasie ani tym bardziej czy z taką łatwością można osiągnąć coś, co wydaje się być poza naszym zasięgiem. Wszystkie możliwe nieszczęścia spadają na bohaterów z taką samą łatwością i częstotliwością, jak wielkie radości. Nie przeszkadza to jednak w ogólnym odbiorze książki - nie traktuję jej bowiem jak kolejnej, przewidywalnej powieści obyczajowej. Dla mnie ta pozycja to bardziej próba (udana!) ukazania tego, czym jest miłość, tęsknota, wybaczenie, walka o marzenia i o wartościowe życie - pełne motyli.

Dla każdej artystycznej duszy. I dodam po ciuchu, że nie tylko dla kobiet
Choć powieść czyta się bardzo szybko i przyjemnie, to wzbudza w czytelniku wiele emocji.
Z jednej strony nasza Zuza traci najbliższą sobie osobę, z drugiej dzięki tej stracie coś zyskuje. Wybór i dalszą barwną drogę w swoim życiu.
Autorka daje nam niemal namacalny dowód na to, że nasze wybory mają wpływ nie tylko na nasze życie, ale i na wiele innych osób. Jak wiele wokół możemy zmienić my sami, jeśli tylko podążymy za swoimi marzeniami.

To trzecia powieść Anny Wysockiej-Kalkowskiej, po „Kiedy wiosna nie nadchodzi” i „Moje życie bez Ciebie”.

W „Tańcu z motylami” autorka proponuje nam wędrówkę meandrami ludzkich namiętności: marzeń o miłości, o pragnieniu bycia w rodzinie, o tęsknotach za… Nie, nie napiszę za czym, żeby nie odbierać czytelnikom radości z odkrywania niespodzianek znajdujących się na kolejnych kartach książki.

Bohaterka powieści jest nieco nietypowa. I Polka i Czeszka zarazem. Uciekła ze swojego życia w Pradze do Torunia, ale tu też jej artystyczna dusza nie  mogła się pozbierać. Splot niemożliwych do przewidzenia wydarzeń i pewna tajemnica..., no, może dwie tajemnice – spowodowały, że bohaterka wraca do Pragi czeskiej. I głównie w ponad połowie książki akcja dzieje się tu – ale kameralnie, w sumie dwóch miejscach: domu z ogrodem i szkole tańca, gdzie kiedyś będzie taniec… z motylami właśnie. Część akcji toczy się, i to dosyć dynamicznie, w Afryce – tej wytęsknionej i z tym wytęsknionym mężczyzną… Ale chwileczkę: przecież pan jej serca został na poły w Toruniu, na poły w Pradze… To kim jest ten wytęskniony mężczyzna? To jedna z tajemnic tej książki i nie zamierzam jej zdradzać. Żeby się dowiedzieć o co chodzi – trzeba książkę przeczytać. Właśnie: trzeba. Bo nie tylko jest to piękna opowieść o miłości i przyjaźni, o empatii i szukaniu sensu życia. Przede wszystkim jest to świetne czytadło, bo pióro autorki charakteryzuje się i łatwością pisania, i dobrą jakością pisarskiego rzemiosła. A nie jest to rzecz powszechna w dobie, kiedy każda młoda dama, której zdarzyło się popełnić jakąś książkę, z dumą ogłasza światu, przeważnie na Facebooku, że jest pisarką (pożal się, Boże!). Anna Wysocka-Kalkowska pisarką jest bez wątpienia.

I dlatego właśnie można od niej wymagać więcej, niż od owych młodych pań (rzekomo pisarek), które swoje niby-książki poświęcają na przedstawianie na ogół mało wysmakowanych fantazji erotycznych. Anna Wysocka-Kalkowska potrafi pisać i pięknie, i przejmująco o rzeczach ważnych, potrafi pięknie opisywać przyrodę (motyle i „motyle” już pomijam) – tu zgłaszam pretensje… Potrafiła autorka frapująco, aczkolwiek oszczędnie, opisać fragmenty Afryki. A, poza Mostem Karola, w ogóle nie ma opisów jednego z najpiękniejszych miast Europy, jakim bez dwóch zdań jest czeska Praga. A tam przecież toczy się większość akcji tej książki.

Ale, na szczęście, to jedyny mankament momentami wzruszającego „Tańca z motylami”.

Polecam gorąco!

Niezwykle emocjonująca książka, która pokazuje jak jedna, spotkana przypadkowo osoba potrafi wywrócić nasze życie do góry nogami. 

Główną bohaterką książki jest 40-letnia Zuzanna Starska, mieszkająca w Toruniu malarka portretów nieustannie rozmyślająca o przeszłości. Wiedzie spokojne i ustabilizowane życie, które stało się dla niej ucieczką od dawnej, nieszczęśliwej miłości. Kobieta boi się na nowo zaufać jakiemukolwiek mężczyźnie, gdyż nie chce zostać ponownie skrzywdzona. Nieocenionym wsparciem jest dla niej przyjaciel Grzegorz, na którego może zawsze liczyć. Jej monotonne życie przerywa spotkanie z byłą tancerką Miriam, która uświadamia jej, że powinna coś zmienić w swej dotychczasowej egzystencji. Dzięki szczerej rozmowie z kobietą Zuzanna podejmuje decyzję o wyjeździe do Pragi, gdzie zamieszkuje jej ciocia wychowująca ją po śmierci rodziców. Postanawia odwiedzić ją, lecz przy okazji poznaje nieznane dotąd sekrety, które zmieniają jej życie nie do poznania. Czy Zuzanna odnajdzie się w nowej rzeczywistości i znajdzie w niej odrobinę miejsca na miłość?

Książka Anny Wysockej - Kalkowskiej to wzruszająca opowieść o przyjaźni, tęsknocie i miłości. Skłania do refleksji nad własnym życiem i przywraca wiarę w człowieka. Przywołuje na myśl wspomnienia z przeszłości i niespełnione marzenia. Niesie ze sobą niezwykle istotne przesłanie. Powinniśmy żyć pełnią życia i czerpać z niego pełnymi garściami tak, abyśmy w przyszłości niczego nie żałowali. Czasami nie potrafimy odciąć się od tego, co było, zapominając o tym, że najważniejsze jest tu i teraz. Lektura wciągnęła mnie już od pierwszej strony i sprawiła, że nie mogłam się od niej oderwać nawet na chwilę. Autorka pokazuje jak ważne w naszych relacjach z innymi są uczciwość oraz wzajemne zaufanie.

Bohaterowie książki są postaciami niezwykle realnymi. Każdy z nas może odnaleźć w nich cząstkę siebie. Tak bardzo ich polubiłam, że zrobiło mi się smutno, kiedy dobrnęłam do końca lektury. Mam nadzieję, że już niebawem doczekam się jej kontynuacji. Czytając książkę, uświadomiłam sobie jak wiele zależy od nas samych. Czas płynie zdecydowanie za szybko, jednak nigdy nie jest za późno na realizację marzeń. Wiek nie ma tutaj znaczenia. Najważniejsze jest szczęście nasze oraz naszych najbliższych i powinniśmy do niego dążyć za wszelką cenę. Często poświęcamy im zbyt mało czasu ślepo goniąc za lepszym, bardziej dostatnim życiem, a przecież to oni powinni zajmować w naszym życiu najważniejsze miejsce. Nie powinniśmy również tracić czasu na to, czego nie jesteśmy w stanie zmienić, lecz żyć teraźniejszością i przyszłością, na które mamy wpływ. 

Niezwykła historia pokazuje jak niektóre decyzje mogą zmienić życie na zawsze. Rossie podjęła w swoim życiu właśnie taką decyzję i jej brzemię musiała nosić już  do śmierci. Czy prawda da Zuzannie szczęście ? Czy będzie potrafiła wybaczyć Rossie jej wybór?

Bardzo wciągająca książka zawładnie czytelnikiem już od pierwszej strony, a każde kolejne będą tylko czystą przyjemnością czytania.

Gorąco polecam ciepłą opowieść zwłaszcza na te jesienne dni. Niech doda nam trochę radości i blasku.
http://kropeczkamoja.blogspot.com/2017/10/taniec-z-motylami-anna-wysocka.html

,,Taniec z motylami" to opowieść o każdym z nas - o marzeniach, które boimy się zrealizować, o miłości, która nie zawsze jest właściwa, o sekretach, które ciągle przeplatają się w naszym życiu. Anna Wysocka - Kalkowska ukazuje w historii Zuzanny szansę na lepsze jutro. Pokazuje, że mimo iż niekiedy uważamy, że w życiu nie spotka nas już nic dobrego, to przypadkowo spotkane osoby mogą przywrócić nam zapał i popchnąć w kierunku czegoś piękniejszego. Interesująca, godna uwagi książka, która pomoże wam spojrzeć na niektóre sprawy inaczej. Zatańczcie z Zuzanną i jej rodziną najpiękniejszy taniec w rytm kroków miłości. ,,Taniec z motylami" to historia, która na początku wcale nie zachęca do zagłębienia się w jej świat. Rozkręca się dopiero z czasem. Na początku może wydawać się mało intrygująca, ale kiedy już akcja nabierze tempa, wszystko wam wynagrodzi. Najnowsza powieść pani Anny może nie jest lekturą wysokich lotów, ale za to mogę powiedzieć, że jest pozycją naprawdę wartą uwagi przez to, co ukazuje. Zauroczy was swoim ciepłem. Jedno słowo, którym mogłabym ją określić to magia. Urocza, lekka i przyjemna lektura, która pomoże wam oderwać się na chwilę od codziennych problemów i umilić chłodne wieczory. ,,Taniec z motylami" to przede wszystkim powieść z wieloma refleksjami, które pomogą wam spojrzeć na wasze życie z innej strony i być może popchną was do działania, a nie tylko wegetowania.

więcej na https://zaczytanawniesamowitychksiazkach.blogspot.com/2017/10/173-taniec-z-motylami-anna-wysocka.html