Kanarek w klatce na szafie

| Dodano: 20 lipiec 2017 | Dodana przez:

Share

Okładka

Twoja ocena

Tomik poezji Artura Tołłoczko to osobiste wyznania, z którymi jednak może identyfikować się bardzo wielu czytelników. Autor w swoich wierszach porusza bardzo szeroką tematykę, dlatego bez wątpienia każdy odnajdzie w nich cząstkę własnego życia. Autor stara się uzmysłowić człowiekowi, że ważne jest, aby choć na chwilę zatrzymać się, przemyśleć swoje dotychczasowe życie, wrócić do wspomnień, do czasów dzieciństwa. Spróbować odnaleźć spokój ducha i zacząć czerpać radość z najdrobniejszych rzeczy. Zauważyć mniejszych od nas, choćby mrówkę czy biedronkę.

Z wierszy przebija się bardzo ważne przesłanie - aby ludzie nie byli jak tytułowy Kanarek z wiersza „Kanarek w klatce na szafie”. Miejmy swoje zdanie, kochajmy, wierzmy i żyjmy, po prostu żyjmy!

Źródło: http://www.psychoskok.pl/produkt/kanarek-klatce-szafie/ ( otwierane w nowym oknie )

Dostępna w

Opinie o: "Kanarek w klatce na szafie"

Opinia

Awatar użytkownika

Czy zdarza Wam się pomyśleć nad tym, po co prowadzicie swój profil na Instagramie lub w innym miejscu społecznościowym? Książkowy albo nawet jakikolwiek? Nie zdaje się Wam czasami, że niepotrzebnie się staracie i wysilacie, bo jest tu tego tyle, że tylko ginie się w tłumie? 
Ja mam takie przemyślenia co jakiś czas i za każdym razem uważam, że jestem tu zbędna... Lecz myślę wtedy o tym, ile cudownych osób tu spotkałam i trochę mi wtedy lepiej. Jednak nadal nie sądzę, że to, co tu robię to szczyt moich możliwości. Uważam też, że czasami przesadzamy i pokazujemy tu każdą naszą życiową czynność, jakbyśmy nie mogli przeżyć tego, by się czymś nie pochwalić. 
Co o tym wszystkim sądzicie? Choć pewnie wiele osób poza mną poruszało już ten temat.
https://www.instagram.com/p/BzD9lV0g-FG/

28 czerwiec 2019 07:39

Opinia

wiersze, które potrafią wzruszyć, poruszyć, zaskoczyć

Awatar użytkownika

Fragment wiersza „Kształt” znakomicie oddaje klimat poetyckiej metafory, użytej przez autora, która przewija się przez cały tomik. Ja poezji potrzebuję jak powietrza, dlatego za każdym razem cieszę się, kiedy wpadają w moje ręce tomiki wyjątkowe, osobliwe, takie, po które sięgać będę za każdym razem, gdy mój poetycki głód będzie naprawdę głęboki. Taka jest właśnie najnowsza propozycja Artura Tołłoczko „Kanarek w klatce na szafie”. Przyznacie sami, że tytuł dosyć ekstremalny, jakby abstrakcyjny. Gdyby odczytać go dosłownie, to inaczej się nie da, jak wyobrażając sobie kanarka w klatce na szafie, jednak myślę, że pod sensem dosłownym ukryta jest poezja niczym uwięziona w klatce i wyeksponowana na szafie, jak okaz do oglądania. Być może w taką stronę zmierza poezja, o którą wciąż walczą poeci, a współcześni zdają się jej nie pojmować.
Tomik Artura Tołłoczko otwiera wiersz „Krzywizny Cienia”, w którym podmiot liryczny opisuje swoje wewnętrzne odczucia po upadku w otchłań niebytu, z której jednak się wyzwolił i pokazuje nam jednocześnie, że z każdej matni, złego można śmiało się otrząsnąć. Wystarczy siła samozaparcia, chęci i świadomość, że ma się dla kogo i czego żyć: „Od tego czasu słońce wciąż śmieje się blaskiem/ A ja zdziwiony rozdmuchuję jedynie czasem/ Strzępy zapomnianego już cienia/ Pozostałość po bólach tworzenia”. 

W bardzo wyważonym tonie, komponującym zarówno chwile radości i pozytywnej energii są pozostałe wiersze, w których autor pochyla się nad ważnościami w życiu, nad emocjami i wrażliwością każdego człowieka, pokazując, jak na pewnym etapie życia wkrada się do naszego serca melancholia, tęsknota, budzi uczucie wewnętrznego spokoju: „Tęsknię do ciebie jak woda/ Spragniona plusku życia”. Co ważne, poeta dostrzega w kilku dosłownie wersach istotę prostoty, jej walory i metodyczny wpływ na nasze życie. Ta prostota w wierszach Artura Tołłoczko ujmuje nie tylko wizualnie, cztero, pięciowersami, ale nade wszystko głębią przekazu: „W prostocie wonnych traw zieleni/ W szczebiocie dzieci śmiejącego się lata/ Usłyszałem ciszę/ I zmęczony szept mrówki”. 
Autor skupia się na tym, co w jego mniemaniu ważne: śmiech dziecka, modlitwa, codzienne spotkanie z Bogiem, kontakt z drugim człowiekiem, miłość, wiara, stabilizacja, jaką daje rodzina, poczucie spełnienia, spokój. Niektóre z nich swą budową przypominają piosenki, posiadają rym, rytm, ujęte w słowa marzenia, kształty, rzeczywistość skropioną nutą goryczy, tęsknoty, radości, podziękowania za dotychczasowe osiągnięcia. Autor nie broni się przed stawianiem pytań, pisze o słabościach, zręcznie lawiruje między przedstawieniem swojego obrazu człowieka, a oczekiwaniami wobec siebie i niego, pokazuje emocje od strachu przez samotność i błogość zadowolenia. A jak opisuje siebie?
Piszę by żyć
Piszę by żyć by gasić żar który nie ustaje
Choć czasem przysypia
Na chwilę odczuwam ulgę
Lecz wkrótce znów powraca podmuch
Który przemienia żar w płomień
palący me wnętrze
I wtedy piszę
… by żyć

„Kanarek w klatce na szafie” Artura Tołłoczko to wiersze, które potrafią wzruszyć, poruszyć, zaskoczyć, ale też odkryć tajemnice ukryte gdzieś na dnie serca. To wiersze o sensie życia, przyjaźni, miłości, które poprzez emocjonalność pokazują osobliwości tak ważne w bycie człowieka jak chwile, ulotności codzienności, refleksje łapane gdzieś w przelocie. A wszystko idealnie skupione w białych wersach, rymach, niczym pieśni nucone po cichu, by niczego nie naruszyć.

Polecam!

13 wrzesień 2017 07:50

Nowa opinia

Nowa recenzja

Proszę się zalogować

Aby dodawać recenzje oraz zmieniać opisy należy się zalogować.
Jeśli nie masz jeszcze konta:

Adding grade as non logged

Niezalogowani użytkownicy muszą potwierdzić przyznanie oceny dla książki. Jeśli nie chcesz przyznać oceny zamknij to okno, zalogowani użytkownicy nie muszą potwierdzać dodania oceny.

Oceń książkę

Znajdź nas na Facebooku

Partnerzy

Subiektywnie o książkach
Dwumiesięcznik SOFA
Wydawnictwo Psychoskok
Wydawnictwo MG
Kuźnia Literacka
Zażyj Kultury
Fundacja  Polonia Union
Kulturalne rozmowy - Sylwia Cegieła
Sklep internetowy TylkoRelaks.pl
CoCzytamy.pl