„Ważne są tylko chwile” to uniwersalna opowieść o człowieku, który szuka szczęścia tam, gdzie inni go nie szukają bądź boją się go tam szukać, ze względu na schematy, jakie narzuca im społeczeństwo.

Główna bohaterka – Anastazja, pokazuje nam kawałek swojego życia. Życia pełnego doświadczeń oraz chwil przeplatanych niczym nie ograniczoną radością i uśmiechem, za którym kryją się łzy i zraniona dusza.

Anastazja pokazuje nam, że każdy zasługuję na odrobinę szczęścia w swoim życiu. Chce nas zainspirować, zatrzymać i nakłonić do refleksji, nad tym, co tak naprawdę jest dla nas ważne, co daje nam poczucie spełnienia. Niezależnie od tego, jak bardzo nasza droga do szczęścia jest żmudna i wyboista, nie warto iść na skróty i zadawalać się tym, co przynosi nam los. Anastazja walczyła do samego końca. Mimo, że miewała chwile upadku i zwątpienia. Mimo, że były momenty, kiedy myślała, że Bóg o niej zapomniał, obdarzając ją wrażliwością, dzięki której widziała więcej i odczuwała bardziej niż przeciętny człowiek. Nie miała w sobie obojętności. Nie umiała i nie chciała, jak czołg iść przez swoje życie.

W całej swojej osobie, skupiała na sobie uwagę wielu osób. Oddziaływała na ich życie. Zmieniała je. Nie dlatego, że była wyjątkowa… Dlatego, że mimo bólu i ran, jakie nosiła w sobie, nie przenosiła swojego smutku na innych. Wręcz przeciwnie, dawała im coś, co sprawiało, że nie można było o niej, tak po prostu zapomnieć. Dawała im swój uśmiech. Swój czas. Kawałek swojej duszy. Dawała im coś, o czym w biegu, nie wiadomo za czym, zapominamy. Mimo, że wiedziała, czego pragnie i niezależnie od ilości upadków, podnosiła się i szła dalej, nie myślała tylko o sobie. Nie siała wokół siebie destrukcji, tylko dlatego, że jej życie nie zawsze było usłane różami. Starała się doceniać każdą chwilę, chłonąć całą sobą, każdą sekundę i mimo, że jej decyzje nie zawsze były społecznie akceptowane, nie bała się ich podejmować. Tylko po to, aby prawdziwie cieszyć się swoim życiem i zbliżać się w swojej wędrówce do rzeczy, o których zawsze marzyła.

Anastazja pokazuje nam, że nawet jeśli jesteśmy zmęczeni, nawet jeśli nie mamy siły wstać z łóżka, powinniśmy podjąć walkę. Nie powinniśmy odkładać naszych celów na później. Dlaczego? Sprawdź sam drogi czytelniku. Przeżyj emocje, jakimi przepełniona była Anastazja. Dowiedz się i oceń sam, czy dostała to, czego tak bardzo w swoim życiu pragnęła…