“Moja literatura znajduje się na tym samym biegunie co reszta. Ta mała, samotna i umierająca wysepka jest także moją wyspą, moim domem, z którego wyrosłem. Widzę jednak z tej wyspy inny horyzont i za nim tęsknię, jak za przeszłością która, mam nadzieję, wreszcie powróci.
Właśnie z takimi myślami zaczynałem pisać Poemat o czasie przeżytym i pomyślałem go przede wszystkim jako tekst, który ma być czytany na głos. Ta prosta historia, inspirowana zwykłym życiem śląskiego czasu i przestrzeni, przeznaczona w moim zamyśle jest do odczytywania w gronie przyjaciół, bliskich i rodziny.
Marzę o tym, że wróci ta piękna tradycja i umiłowanie do słowa żywego, a ja zostanę w tym renesansie skromnym rzemieślnikiem, który naprostował jedną, czy może dwie ścieżki.”
Piotr Tenczyk – Fragment “Od Autora”

Źródło: http://piotrtenczyk.eu/?page_id=76 ( otwierane w nowym oknie )