Czy książki Henryka Sienkiewicza, Mirona Białoszewskiego, Andrzeja Stasiuka, Jerzego Stempowskiego, Jacka Dehnela, Leopolda Tyrmanda, Jarosława Iwaszkiewicza, Marka Nowakowskiego, Tadeusza Różewicza, Zbigniewa Herberta, Witolda Gombrowicza czyta się lepiej w łóżku, czy nad biurkiem Siedząc albo stojąc W podróży, gdzieś z dala od domu, czy odwrotnie, w zaciszu pokoju
Odpowiedzi na te pytania udziela znany z filmów Rejs, Stawiam na Tolka Banana i Ryś Andrzeja Dobosza, felietonista Polskiego Radia i dziennika Rzeczpospolita. Szkice Dobosza są tym cenniejsze, że dotyczą osób, zdarzeń i historii, które autor zna od środka, uczestniczył w nich, przyglądał im się z bliska albo dowiedział się o nich z pierwszej ręki.

Dobosz tworzy własny gatunek refleksji nad książką. Dokładnie i rzeczowo, czasem tak samo sensualnie opisuje dzieła, ale zarazem nie zawsze i niekoniecznie trzyma się ściśle ich treści z opisów możemy poznać wymiary, ba, ciężar nawet książki i uwagi typu: nadaje się do czytania przy biurku, nie da się czytać w łóżku. Pozwala sobie na różne anegdoty, historyjki, aluzje, pozorne odejścia od aktu lekturowego. Gdybym był zmuszony do określenia gatunkowo pisarstwa Andrzeja Dobosza o książkach, zapewne próbowałbym szukać terminów w rodzaju: gawęda o sześciu lekturach .

Krzysztof Koehler