Mamy przed sobą pionierskie studium codziennego życia pod rządami Stalina, napisane przez wybitny autorytet w dziedzinie współczesnej historii Rosji. Skupiając się na mieszkańcach miast, Fitzpatrick pokazuje dramatyczne zmiany warunków życia i codziennych zachowań, jakie nastąpiły w okresie „rewolucji stalinowskiej” na początku lat trzydziestych. Po likwidacji wolnego rynku braki żywności, odzieży i innych towarów konsumpcyjnych przybrały charakter endemiczny. Wskutek napływu chłopów uciekających z kolektywizowanych wsi największe miasta stanęły w obliczu ostrego kryzysu mieszkaniowego – całe rodziny żyły latami stłoczone w komunałkach. Był to czas niedoborów, przeludnienia, niekończących się kolejek i rozbitych rodzin, w którym pusto brzmiały składane przez władze obietnice przyszłej socjalistycznej obfitości. Czytelnik dowiaduje się o działaniu biurokracji państwowej, która zmieniała codzienne życie w koszmar, i o sposobach, jak zwykli obywatele próbowali ją obchodzić. Książka mówi też o służbie bezpieczeństwa, zajmującej się ciągłą inwigilacją obywateli i o falach terroru, od czasu do czasu wstrząsających społeczeństwem, jak wielka czystka 1937 roku. Odwołując się do licznych źródeł archiwalnych, dostępnych historykom dopiero od niedawna, autorka przedstawia prawdziwą, pasjonującą opowieść o zwykłych ludziach, którzy starali się żyć normalnie w ekstremalnie trudnych warunkach.