Autorka chciała przekazać w tej pracy swoje doświadczenia i pokazać jak można połączyć je ze sobą i wykorzystywać plastykę do terapii i badań. Jej celem było też pokazanie jak może sztuka stać się prostym narzędziem o ogromnych możliwościach, wcale niekoniecznie w rękach artystów.

Innym czysto praktycznym powodem było zebranie wiedzy na temat twórczości, arteterapii i plastykoterapii, oraz badań na temat ich oddziaływania, aby mogli z niej korzystać studenci oraz inne osoby zajmujące się takimi zajęciami zarówno pedagodzy w szkołach i przedszkolach, terapeuci pracujący z podopiecznymi jak i rodzice oraz opiekunowie dzieci.

Nie jest to jednak podręcznik dający tylko gotowe przepisy na poprowadzenie zajęć, raczej zbiór wiedzy na temat wpływu zajęć arteterapeutycznych, a w szczególności plastykoterapeutycznych i plastykostymulacyjnych dającej twórczą inspiracje do własnej pracy.

Plastykostymulacja przedstawiona w tej pracy i jak od wielu lat stosuje ją do terapii z podopiecznymi, nie ma nic wspólnego z edukacja plastyczną. Nie jest zadaniem zajęć plastykoterapeutycznych ani plastykostymulacyjnych zmienić podopiecznego w wielkiego artystę, ani nawet nauczyć go jakiś specyficznych technik plastycznych, ale pokazać mu jak może się rozwijać i wychodzić poza własne możliwości i ograniczenia oraz bawić się sztuką plastyczną i korzystać z niej dla poprawy własnego życia.

W plastykoterapii, która do celów terapeutycznych wykorzystuje elementy sztuki i techniki sztuk plastycznych, najważniejszym elementem terapeutycznym jest sam proces tworzenia, a nie powstający wytwór, który jest najistotniejszym elementem edukacji plastycznej. Sztuka jest tutaj narzędziem rozwojowym i poznawczym, a także rehabilitacyjnym.

Wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu zajęć arteterapeutycznych, a zwłaszcza plastykostymulacyjnych i plastykoterapeutycznych, dla różnych grup podopiecznych zarówno dzieci, młodzieży jak i osób dorosłych w różnym wieku, daje autorce pewność, iż zajęcia takie są wielomodalną stymulacja poznawczą wpływającą zarówno na system poznawczy, myślenie twórcze i twórcze rozwiązywanie problemów jak i rozwój wewnętrzny podopiecznych.
Częsta obserwacja narastających zmian jakości funkcjonowania osób poddawanych rehabilitacji z użyciem arteterapii, jak również zmian rozwojowych u zdrowych dzieci biorących udział w takich zajęciach, skłoniła autorkę do sprawdzenia mechanizmów i podstaw tych zmian.

Największa zmiana u dzieci i młodzieży to przede wszystkim rozwój potencjału twórczego, zwiększenie wiary w siebie, co pozwala na przełamywanie barier i trudności jakie przynosi dzień codzienny i uwidacznia zwiększenie myślenia twórczego i twórczego rozwiązywania problemów.

Praktyczne wykorzystywanie zajęć arteterapeutycznych w psychiatrii i neurologii jest stosowane od dawna, podobnie jak w pracy psychologicznej i pedagogicznej, jednak dopiero najnowsza technologia pozwala zobaczyć wpływ takiej pracy na mózg i w przyszłości pozwoli na precyzyjne dobieranie konkretnych aktywności do stymulacji odpowiednich obszarów mózgu.

Do niedawna neuropsychologia poznawcza zajmowała się przede wszystkim badaniem i porównywaniem upośledzonych i zachowanych funkcji mózgu u pacjentów po uszkodzeniach mózgu i na tej podstawie wnioskowała o funkcjonowaniu i pracy mózgu w normie. Obecnie jednak nowe możliwości dają badania odwrotne, czyli funkcjonalne badanie zdrowych mózgów i obszarów funkcjonujących prawidłowo w różnych warunkach badawczych, badanie stymulacji i reakcji zdrowego mózgu na działania poznawcze, a następnie tworzenie programów poprawiających funkcjonowanie i prace mózgu osób chorych.

Osoba grająca na gitarze słysząc melodię czuje dotyk strun na palcach, podobnie jak malarz widząc obraz widzi też każde pociągnięcie pędzla i czuje ruch jaki sam wykonałby w trakcie malowania. Zadaniem arteterapii powinna być aktywizacja umiejętności proceduralnych związanych ze sztuką i przez to zwiększanie stymulacji wszystkich funkcji poznawczych, co w efekcie powinno prowadzić do rozwoju własnej kreatywności. W przyszłości może mieć to ogromne znaczenie zarówno dla rehabilitacji, rewalidacji i resocjalizacji jak i dla stymulacji poznawczej rozwijających się umysłów naszych dzieci oraz tworzenia rozwojowych programów pedagogicznych i psychologicznych.

Przekazując swoją wiedzę na temat prowadzenia zajęć plastykoterapeutycznych i plastykostymulacyjnych studentom autorka z fascynacją obserwuję jak wcielają oni ją w życie i jak ciekawe zajęcia proponują swoim wychowankom. Ma nadzieję, że dla czytelników ksiązki również stanie się ona inspiracją i pomocą w tworzeniu programów i zajęć plastykostymulacyjnych, jak również własnej pracy rozwojowej.


Rozdział I. KREATYWNOŚĆ CZYLI TWÓRCZOŚĆ PRZEZ MAŁE t
Zapoznanie z podstawowymi pojęciami na temat twórczości i twórczego myślenia, w różnych ujęciach teoretycznych, jako podstawy oddziaływań stymulacyjnych i terapeutycznych. Zapoznanie z praktycznymi metodami i ćwiczeniami z zakresu twórczego myślenia.

Rozdział II. SZTUKA
Pokazanie sztuki i zmian spojrzenia na nią, jako podstawy działań artestymulacyjnych i plasykostymulacyjnych.

Rozdział III. ARRESTYMULACJA I ARTETERAPIA
Wyjaśnienie, czym jest artestymulacja i arteterapia, pokazanie jej historii, metod oddziaływania w rożnych ujęciach teoretycznych oraz zapoznanie z różnymi form pracy arteterapeutycznej.

Rozdział IV. PLASTYKOSTYMULACJA I PLASTYKOTERAPIA
Przedstawienie plastykostymulacji i plastykoterapii od strony teoretycznej z punktu widzenia róznych autorów. Pokazanie zastosowań plastykostymulacji i plastykoterapii w różnych dziedzinach od strony teoretycznej i praktycznej. Zapoznanie z metodami pracy oraz wykorzystywanymi technikami również od strony praktycznej.

Rozdział V. TECHNIKI W PLASTYKOSTYMULACJI
Pokazanie technik plastycznych i specyfiki ich wykorzystania w plastykoterapii.

Rozdział VI. PLASTYKOSTYMULACJA - ĆWICZENIA
Przedstawienia autorskich ćwiczeń plasykostymulacyjnuch i plastykoterapeutycznych wraz ze wskazaniami do ich stosowania.

Rozdział VII. BIOLOGICZNE I NEUROPSYCHOLOGICZNE UWARUNKOWANIA ROZWOJU TWÓRCZEGO
Ta część jest zapoznaniem z tymi podstawami budowy, działania i funkcji ośrodkowego układu nerwowego, które mając podstawowe znaczenie dla oddziaływań zarówno artestymulacji jak i plasykostymulacji, oraz ogólnego rozwoju twórczego myślenia.

Rozdział VIII. METODY BADAŃ NEUROPSYCHOLOGICZNYCH
Pokazanie podstawowych najnowszych metod badań neuropsychologicznych, stających się obecnie podstawą tworzenia programów rozwojowych i terapeutycznych.

Rozdział IX. BADANIA TWÓRCZOŚCI ARTETERAPII ARTESTYMULCJI I PLASTYKOSTYMULACJI
Przedstawienie najnowszych badań światowych w sferze oddziaływań sztuki, twórczości oraz arteterapii jak również pokazanie badań własnych oddziaływań plastykostymulacja, plastykoterapii i arteterapii.

Źródło: http://www.ebooki123.pl/kreatywna-plastykostymulacja-w-swietle-tworczego-funkcjonowania-umyslu_p130 ( otwierane w nowym oknie )