Nie jest to zwykła biografia, a może nawet nie jest nią w ogóle. W tej złej historii dobrze opowiedzianej , jak pisała o swoim życiu Agnieszka Osiecka, jestem tylko przewodnikiem po miejscach, które uznałam za znaczące. Wysłuchałam rozmów Agnieszki samej z sobą i starałam się słowem wyreżyserować spektakl z zapisanego życia, bo jak mówiła, wszystko, co piszę, jest o mnie . Rozmawiałam też z wieloma jej przyjaciółmi, bez pomocy których ta książka nie mogłaby powstać. Dzięki Agacie Passent, która umożliwiła mi zapoznanie się ze złożonym w depozycie Muzeum Literatury archiwum matki, mogę przedstawić czytelnikom fragmenty niepublikowanych dotąd pamiętników, listów, zapisków, piosenek i wierszy. To, co napisała Agnieszka Osiecka, jest w tej książce najważniejsze.

Źródło: proszynski.pl