Tragiczne często koleje losu Polaków z Kresów, potem druga wojna światowa i sowiecka okupacja, wreszcie Marzec’68 i emigracja, najpierw do Austrii, tam pobyt dla uchodźców szukających azylu, potem wyjazd do RPA i oszałamiająca kariera lekarska, bo bohater to nie tylko polski repatriant, rodak z Kresów, ale też znakomity lekarz, również pełen inicjatywy społecznik o bardzo skrystalizowanych poglądach politycznych.

I mimo że znajdujący się ogromnie daleko (na południowym krańcu Afryki) od ojczyzny, wciąż sprawami ojczyzny żyjący, wciąż się w ważne sprawy angażujący.

Życiorys Adama Wierzyckiego to też historia sukcesu w biznesie, potwierdzenie tego, że Polak – jak chce – to potrafi. Świetna kariera lekarska, od medyka w południoafrykańskich siłach zbrojnych po własną sieć gabinetów w interiorze RPA. Wreszcie medyczna emerytura, ale nie koniec działalności zawodowej autora: własny pensjonat, gdzie bywali bardzo ciekawi goście, również ze świata polskiej polityki – i jakże celne spostrzeżenia autora o kulturze osobistej. 

"Patrząc z perspektywy czasu, z perspektywy dziecka wspominającego życie dorosłych, nie mogę się zgodzić z wieloma opiniami ludzi, którzy urodzili się np. czterdzieści lat później. Nie da się wszystkiego znaleźć w książkach, a nawet w opowieściach ludzi, których przekaz zależy przecież od osobistych doświadczeń".

Opisuje też w tej książce autor, szkoda, że właściwie w zbyt dużym skrócie, realizację swojej pasji – podróży… A objechał niemal cały świat. Wreszcie rodzina, żona i dzieci… W każdym słowie temu tematowi poświęconym słyszy się wielką miłość autora do rodziny, i dumę z osiągnięć dzieci.

"(...) życie składa się z przypadkowego zbiegu okoliczności, wydarzeń, sytuacji i nieustających naszych wyborów, a zatem jest nieprzewidywalne. Z tego należy czerpać wiarę, ale nie w Boga, tylko w to, że wszystko jest możliwe i od nas zależy, jakich wyborów dokonujemy. To optymistyczne i pesymistyczne równocześnie, ale nie można się uchylać od odpowiedzialności. To my kierujemy swoimi losami, nie Opatrzność". 

Do tego lekkie pióro, mnóstwo anegdot, ogromna kultura osobista i poczucie humoru… Świetna książka z ciekawymi zdjęciami.

Proszę Państwa – to się czyta!!!