Bardzo trudno pisać o książce, jeśli się jest pod jej dużym wrażeniem, a tak jest w tym przypadku ze mną. Twarz z lustra jest jednocześnie świetną powieścią warszawską, powieścią przygodową i historią o poszukiwaniu własnych korzeni.

Autorka genialnie pokazuje współczesne zakątki Warszawy, przedwojenną żydowską Pragę, Wielką Emigrację i praktyki spirytystyczne w Paryżu, a to tylko wybrane wątki tej arcyciekawej książki.

Wichrowska, która dzięki uprawianemu zawodowi profesora polonistyki, świetnie porusza się w archiwach, wplata w beletrystykę mnóstwo  informacji i dokumentów z opisywanych epok.Parę słów o treści: Pewnego dnia na stół operacyjny młodej pani neurochirurg trafia Włodzimierz, znany wydawca, kolekcjoner i… kobieciarz. To poznanie zmieni dotychczasowe życie ich obojga. Łucja, która rozstała się właśnie z mężem i pragnie zapomnieć o kiepskim dzieciństwie spędzanym na warszawskiej Pradze, zmuszona zostanie do odkrycia dramatycznych historii swojej rodziny, kompletnie jej dotąd nieznanych. Włodzimierz dzięki Łucji pozna wreszcie tożsamość kobiety z portretu, która przez lata nie dawała mu spokoju.

Twarz z lustra to opowieść o pragnieniu powrotu do źródeł i lęku przed własną tożsamością; o próbach rekonstrukcji świata przodków, o pasjach, miłości i nienawiści, które mimo upływu stuleci tak samo cieszą i podobnie przerażają. To wreszcie opowieść o dokumentach, zjawach nie z tego świata i śledztwie, które powinno wiele ujawnić…

I o Autorce: Elżbieta Wichrowska – literaturoznawca, profesor nauk humanistycznych, pracownik Instytutu Polonistyki Stosowanej UW. Autorka książek poświęconych kulturze Oświecenia i Wielkiej Emigracji, edytor o żyłce detektywistycznej wiecznie poszukujący (z nie najgorszym skutkiem) pasjonujących dokumentów przeszłości poukrywanych w polskich i zagranicznych archiwach.

Twarz z lustra ukaże się na rynku 7 października.